CRP jako marker prognostyczny u chorych z poalkoholową marskością wątroby
Autor: Izabela Żmijewska
Data: 23.05.2012
Źródło: Mortensen C, Andersen O, Krag A i wsp. High-sensitivity C-reactive protein levels predict survival and are related to haemodynamics In alcoholic cirrhosis. Eur J Gastroenterol Hepatol 2012; 24: 619-626
Wysokiej czułości białko C-reaktywne (ang. high sensitivity C-reactive protein - hsCRP) jest markerem stanu zapalnego – także stanu zapalnego o małym natężeniu. Jak udowodniono w badaniach dotyczących choroby niedokrwiennej serca, stanowi niezależny czynnik ryzyka rozwoju tego schorzenia. CRP jest produkowane w odpowiedzi na stymulację szeregiem cytokin prozapalnych, w tym IL-6, TNF-alfa czy IL-8. Stężenie tych cytokin (główną rolę przypisuje się IL-6) jest podwyższone także u chorych z marskością wątroby.
Pojawia się więc pytanie czy ocena stężenia hsCRP może być również przydatna w ocenie ryzyka powikłań marskości wątroby. Takie pytanie postawili sobie autorzy pracy zamieszczonej na łamach European Journal of Gastroenterology and Hepatology.
Autorzy duńscy dokonali oceny potencjalnego związku między hsCRP a przeżyciem u chorych z poalkoholową marskością wątroby, dodatkowo w analizie uwzględnili obecność powikłań choroby oraz zaburzeń hemodynamicznych. W analizie uwzględniono 45 chorych. U każdego pacjenta mierzono stężenie hsCRP, a także niektórych innych wybranych cytokin zapalnych (m.in. IL-6, IL-8, VEGF). Grupę kontrolną stanowiło 12 zdrowych ochotników. Oceniono także wybrane parametry zaburzeń hemodynamicznych, odnoszących się do zaburzeń krążenia systemowego i trzewnego.
Wykazano istotnie wyższe stężenie hsCRP u chorych z marskością wątroby w porównaniu z grupą kontrolną. Najwyższe stężenie hsCRP dotyczyło chorych w klasie C w klasyfikacji Child-Pugh. hsCRP korelowało z parametrami zaburzeń czynności wątroby, a także z gradientem przezwątrobowym ciśnienia żylnego (ang. hepatic venous pressure gradient). Wykazano, że stężenie hsCRP powyżej 5,3 mg/l wiązało się z wyższą śmiertelnością u chorych z poalkoholową marskością wątroby. Natomiast pomiar stężenia cytokin prozapalnych nie dostarczał żadnych informacji odnośnie predykcji przeżycia w badanej grupie.
Autorzy konkludują, że podwyższone stężenie hsCRP u chorych z poalkoholową marskością wątroby związane jest zarówno z rozwojem nadciśnienia wrotnego oraz ze zwiększoną śmiertelnością. Być może w przyszłości marker ten będzie uwzględniany, z uwagi na swą przydatność prognostyczną, w selekcji chorych kwalifikowanych do transplantacji wątroby.
Autorzy duńscy dokonali oceny potencjalnego związku między hsCRP a przeżyciem u chorych z poalkoholową marskością wątroby, dodatkowo w analizie uwzględnili obecność powikłań choroby oraz zaburzeń hemodynamicznych. W analizie uwzględniono 45 chorych. U każdego pacjenta mierzono stężenie hsCRP, a także niektórych innych wybranych cytokin zapalnych (m.in. IL-6, IL-8, VEGF). Grupę kontrolną stanowiło 12 zdrowych ochotników. Oceniono także wybrane parametry zaburzeń hemodynamicznych, odnoszących się do zaburzeń krążenia systemowego i trzewnego.
Wykazano istotnie wyższe stężenie hsCRP u chorych z marskością wątroby w porównaniu z grupą kontrolną. Najwyższe stężenie hsCRP dotyczyło chorych w klasie C w klasyfikacji Child-Pugh. hsCRP korelowało z parametrami zaburzeń czynności wątroby, a także z gradientem przezwątrobowym ciśnienia żylnego (ang. hepatic venous pressure gradient). Wykazano, że stężenie hsCRP powyżej 5,3 mg/l wiązało się z wyższą śmiertelnością u chorych z poalkoholową marskością wątroby. Natomiast pomiar stężenia cytokin prozapalnych nie dostarczał żadnych informacji odnośnie predykcji przeżycia w badanej grupie.
Autorzy konkludują, że podwyższone stężenie hsCRP u chorych z poalkoholową marskością wątroby związane jest zarówno z rozwojem nadciśnienia wrotnego oraz ze zwiększoną śmiertelnością. Być może w przyszłości marker ten będzie uwzględniany, z uwagi na swą przydatność prognostyczną, w selekcji chorych kwalifikowanych do transplantacji wątroby.
Przegląd Gastroenterologiczny
