Czy aktywność fizyczna wpływa na rozwój nieswoistych zapaleń jelit?
Autor: Katarzyna Bakalarska
Data: 17.12.2013
Źródło: Khalli H, Ananthakrishnan AN, Konijeti GG et al. Physical activity and risk of inflammatory bowel disease: prospective study from the Nurses’ Health Study cohorts. BMJ 2013; 347 doi: http://dx.doi.org/10.1136/bmj.f6633
W British Medical Journal opublikowano wyniki dużego badania zajmującego się wpływem aktywności fizycznej na rozwój wrzodziejącego zapalenia jelita grubego i choroby Leśniowskiego-Crohna. Okazało się, że ryzyko rozwoju choroby Crohna jest odwrotnie proporcjonalne do aktywności fizycznej. Nie zaobserwowano natomiast takiego związku z rozwojem WZJG.
Badanie, którego wyniki opublikowano w listopadzie w BMJ było przeprowadzane w ramach Nurses' Health Study (NHS)oraz Nurses' Health Study II (NHS II). Przyjęto prospektywny model badawczy. Do analizy użyto danych 194 711 pacjentów, którzy od 1984 (NHS) i 1989 roku (NHS II) do 2010 co 2-4 lata raportowali informacje o swojej aktywności fizycznej i czynnikach ryzyka rozwoju chorób zapalnych jelit.
Podczas blisko 3,5 mln osobo-lat, udokumentowano 284 przypadki choroby Crohna i 363 przypadki wrzodziejącego zapalenia jelit. Okazało się, że ryzyko rozwoju choroby Crohna było odwrotnie skorelowane z aktywnością fizyczną. W porównaniu do kobiet z grupy deklarującej najniższą aktywność fizyczną, (skorygowane już o inne czynniki), ryzyko kobiet z grupy o najwyższej aktywności wynosiło 0,64. Kobiety, które deklarowały wysiłek na poziomie co najmniej 27 MET godzin/tydzień miały 44% niższe ryzyko rozwoju choroby Crohna w porównaniu do kobiet prowadzących siedzący tryb życia (<3MET godz./tydzień). Aktywność fizyczna nie była natomiast związana z rozwojem WZJG. Natomiast absolutne ryzyko rozwoju choroby Crohna i WZJG wśród kobiet o najwyższej aktywności wynosiło 6 i 8 zdarzeń na 100 000 osobo-lat, w porównaniu do 16 i 11 zachorowań na 100 000 osob w grupie najmniej aktywnej. Warto zauważyć, że wiek, palenie papierosów, BMI nie zmieniały w znaczący sposób związków między aktywnością fizyczną a ryzykiem zapalnych chorób jelit.
Wyniki analiz wskazują, że im mniejsza aktywność fizyczna, tym wyższe jest ryzyko rozwoju choroby Crohna. Nie odnotowano natomiast takiej relacji w przypadku wrzodziejącego zapalenia jelita grubego.
Podczas blisko 3,5 mln osobo-lat, udokumentowano 284 przypadki choroby Crohna i 363 przypadki wrzodziejącego zapalenia jelit. Okazało się, że ryzyko rozwoju choroby Crohna było odwrotnie skorelowane z aktywnością fizyczną. W porównaniu do kobiet z grupy deklarującej najniższą aktywność fizyczną, (skorygowane już o inne czynniki), ryzyko kobiet z grupy o najwyższej aktywności wynosiło 0,64. Kobiety, które deklarowały wysiłek na poziomie co najmniej 27 MET godzin/tydzień miały 44% niższe ryzyko rozwoju choroby Crohna w porównaniu do kobiet prowadzących siedzący tryb życia (<3MET godz./tydzień). Aktywność fizyczna nie była natomiast związana z rozwojem WZJG. Natomiast absolutne ryzyko rozwoju choroby Crohna i WZJG wśród kobiet o najwyższej aktywności wynosiło 6 i 8 zdarzeń na 100 000 osobo-lat, w porównaniu do 16 i 11 zachorowań na 100 000 osob w grupie najmniej aktywnej. Warto zauważyć, że wiek, palenie papierosów, BMI nie zmieniały w znaczący sposób związków między aktywnością fizyczną a ryzykiem zapalnych chorób jelit.
Wyniki analiz wskazują, że im mniejsza aktywność fizyczna, tym wyższe jest ryzyko rozwoju choroby Crohna. Nie odnotowano natomiast takiej relacji w przypadku wrzodziejącego zapalenia jelita grubego.
Przegląd Gastroenterologiczny
