Czy istnieje związek między cukrzycą typu 2 a rozwojem przełyku Barretta?

Uważa się, że otyłość może zwiększać ryzyko rozwoju przełyku Barretta, a także gruczolakoraka przełyku głównie w wyniku chorobotwórczego wpływu zaburzeń metabolicznych takich, jak na przykład hiperinsulinemia. W ostatnim wydaniu Clinical Gastroenterology and Hepatology opublikowano wyniki badania populacyjnego przeprowadzonego w Wielkiej Brytanii, oceniającego powiązanie między cukrzycą typu 2 a rozwojem przełyku Barretta.

Uważa się, że otyłość może zwiększać ryzyko rozwoju przełyku Barretta, a także gruczolakoraka przełyku głównie w wyniku chorobotwórczego wpływu zaburzeń metabolicznych takich, jak na przykład hiperinsulinemia. W ostatnim wydaniu Clinical Gastroenterology and Hepatology opublikowano wyniki badania populacyjnego przeprowadzonego w Wielkiej Brytanii, oceniającego powiązanie między cukrzycą typu 2 a rozwojem przełyku Barretta.
Autorzy posługiwali się bazą danych, która zawiera dane dotyczące przeszło 8 milionów osób. Poszukiwano chorych z rozpoznanym przełykiem Barretta. Zidentyfikowano w sumie 14245 chorych. Grupa kontrolna dostosowana była pod względem wieku i płci i obejmowała 70361 osób. Autorzy podjęli próbę odpowiedzi na pytanie czy uprzednie rozpoznanie cukrzycy typu 2 może być powiązane z rozwojem przełyku Barretta w późniejszym okresie. Analizowano także takie czynniki, jak palenie tytoniu, obecność otyłości mierzonej poprzez wyliczenie wskaźnika masy ciała (BMI), obecność choroby refluksowej przełyku (GERD).
Wykazano, że chorzy z przełykiem Barretta częściej byli palaczami tytoniu, mieli wyższe BMI, a także częściej chorowali na cukrzycę typu 2 niż osoby z grupy kontrolnej. Analiza multiwariancji wykazała, że cukrzyca typu 2 zwiększa ryzyko rozwoju przełyku Barretta o 49% niezależnie od obecności innych czynników ryzyka. Ta zależność była silniejsza wśród kobiet niż wśród mężczyzn.