Czy normalizacja glikemii w przebiegu zaostrzeń POChP za pomocą metforminy wpływa na rokowanie?

Hiperglikemia często towarzyszy ciężkim zaostrzeniom POChP, a jej stwierdzenie wiąże się z gorszym rokowaniem. Metformina to lek przeciwcukrzycowy stosowany od dawna w terapii cukrzycy typu 2, który prócz wpływu na normalizację glikemii ma również działanie przeciwzapalne.
Andrew Hitchings i wsp. zaprojektowali badanie mające na celu określić, czy stosowanie metforminy w przebiegu ciężkich zaostrzeń POChP wpływa na rokowanie. Wyniki badania opublikowano na łamach czasopisma Thorax.

Wieloośrodkowym, randomizowanym, kontrolowanym placebo, podwójnie zaślepionym badaniem objęto pacjentów, którzy byli hospitalizowani z powodu zaostrzenia przewlekłej obturacyjnej choroby płuc i nie chorowali na cukrzycę typu 2. Ogółem badaniem objęto 52 pacjentów (średni wiek 67±9 lat), wśród których 34 osoby otrzymywały metforminę, a 18 osób placebo.
Średnie stężenie glukozy w powyższych podgrupach w czasie hospitalizacji wynosiło 7.1±0.9 oraz 8.0±3.3 mmol/L - odpowiednio w grupie pacjentów stosujących metforminę oraz placebo (p=0.273). Drugorzędowymi ocenianymi punktami końcowymi były stężenie fruktozaminy, CRP oraz punktacja uzyskana w skalach oceniających zaostrzenie POChP [Exacerbations Of Chronic Pulmonary Disease Tool (EXACT) And COPD Assessment Tests (CAT)]. Przeprowadzona analiza statystyczna nie wykazała różnic w żadnym z ocenianych drugorzędowych punktów końcowych. Działania niepożądane – zwłaszcza związane z przewodem pokarmowym – istotnie częściej występowały natomiast wśród osób stosujących metforminę.
Podsumowując, autorzy badania nie wykazali jakoby stosowanie metforminy u osób hospitalizowanych z powodu zaostrzeń POChP, które nie chorują na cukrzycę typu 2, wpływało istotnie zarówno na stężenie glukozy, CRP oraz rokowanie.