Czy simetikon i N-acetylocysteina poprawiają jakość endoskopii górnego odcinka przewodu pokarmowego?
Autor: Katarzyna Bakalarska
Data: 05.05.2014
Źródło: Chang WK, Yeh MK, Hsu HC i wsp. Efficacy of simethicone and N-acetylcysteine as premedication in improving visibility during upper endoscopy. J Gastroenterol Hepatol 2014;29: 769-74.
W jednym z ostatnich wydań Journal of Gastroenterology and Hepatology ukazała się praca, w której podjęto próbę oceny, czy zastosowanie simetikonu i N-acetylocysteiny poprawia jakość endoskopii górnego odcinka przewodu pokarmowego. Autorzy podkreślają, że o ile sama przydatność tych preparatów była już badana, to nadal nie wiadomo, jaka jest ich optymalna dawka i czas podania przed badaniem endoskopowym.
W jednym z ostatnich wydań Journal of Gastroenterology and Hepatology ukazała się praca, w której podjęto próbę oceny, czy zastosowanie simetikonu i N-acetylocysteiny poprawia jakość endoskopii górnego odcinka przewodu pokarmowego. Autorzy podkreślają, że o ile sama przydatność tych preparatów była już badana, to nadal nie wiadomo, jaka jest ich optymalna dawka i czas podania przed badaniem endoskopowym.
W prospektywnym badaniu uczestniczyło 1849 chorych, których podzielono na 3 podgrupy: A – w której podawano 100 mg simetikonu w 5 ml wody; B – w której podawano 100 mg simetikonu w 100 ml wody; C – w której podawano 100 mg simetikonu w 100 ml wody z dodatkiem 200 mg N-acetylocysteiny. Widoczność błony śluzowej w trakcie badania endoskopowego oceniano w 7 ustalonych lokalizacjach przewodu pokarmowego, a suma punktacji stanowiła tzw. całkowity indeks widoczności błony śluzowej – TMVS (ang. total mucosal visibility score).
Najgorsza widoczność błony śluzowej dotyczyła górnej części trzonu żołądka we wszystkich grupach. Wynik TMVS w podgrupie B i C był istotnie niższy niż w podgrupie A. Natomiast u chorych, u których zastosowano simetikon i N-acetylocysteinę (grupa C) istotnie rzadziej zachodziła konieczność spłukiwania błony śluzowej w trakcie endoskopii. Wynik TMVS, czyli widoczność błony śluzowej w podgrupie B i C, były istotnie gorsze niż w grupie A, jeśli premedykację simetikonem i/lub N-acetylocysteiną zastosowano w ciągu 30 minut przed badaniem. W przypadku zastosowania tych preparatów ponad 30 minut przed badaniem, nie odnotowywano istotnych różnic w wyniku TMVS między badanymi grupami.
W prospektywnym badaniu uczestniczyło 1849 chorych, których podzielono na 3 podgrupy: A – w której podawano 100 mg simetikonu w 5 ml wody; B – w której podawano 100 mg simetikonu w 100 ml wody; C – w której podawano 100 mg simetikonu w 100 ml wody z dodatkiem 200 mg N-acetylocysteiny. Widoczność błony śluzowej w trakcie badania endoskopowego oceniano w 7 ustalonych lokalizacjach przewodu pokarmowego, a suma punktacji stanowiła tzw. całkowity indeks widoczności błony śluzowej – TMVS (ang. total mucosal visibility score).
Najgorsza widoczność błony śluzowej dotyczyła górnej części trzonu żołądka we wszystkich grupach. Wynik TMVS w podgrupie B i C był istotnie niższy niż w podgrupie A. Natomiast u chorych, u których zastosowano simetikon i N-acetylocysteinę (grupa C) istotnie rzadziej zachodziła konieczność spłukiwania błony śluzowej w trakcie endoskopii. Wynik TMVS, czyli widoczność błony śluzowej w podgrupie B i C, były istotnie gorsze niż w grupie A, jeśli premedykację simetikonem i/lub N-acetylocysteiną zastosowano w ciągu 30 minut przed badaniem. W przypadku zastosowania tych preparatów ponad 30 minut przed badaniem, nie odnotowywano istotnych różnic w wyniku TMVS między badanymi grupami.
Przegląd Gastroenterologiczny
