Czynniki ryzyka rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego u pacjentów z biegunką szpitalną

W ostatnim wydaniu czasopisma Gut and Liver ukazała się praca, w której podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, jakie czynniki decydują o zwiększonym ryzyku rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego (ang. pseudomembranous colitis – PMC) u chorych z biegunką szpitalną. Pytanie to jest ważne z praktycznego punktu widzenia. Częstość występowania PMC stale rośnie, choroba te obarczona jest także dużą śmiertelnością. Identyfikowanie czynników ryzyka rozwoju PMC może dać szansę na lepsze zapobieganie PMC, stąd praca ta zasługuje na szczególną uwagę.

W ostatnim wydaniu czasopisma Gut and Liver ukazała się praca, w której podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, jakie czynniki decydują o zwiększonym ryzyku rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego (ang. pseudomembranous colitis – PMC) u chorych z biegunką szpitalną. Pytanie to jest ważne z praktycznego punktu widzenia. Częstość występowania PMC stale rośnie, choroba te obarczona jest także dużą śmiertelnością. Identyfikowanie czynników ryzyka rozwoju PMC może dać szansę na lepsze zapobieganie PMC, stąd praca ta zasługuje na szczególną uwagę.
Autorzy przeprowadzili prospektywną analizę występowania PMC u chorych hospitalizowanych w Hallym University Kangdong Sacred Heart Hospital, u których rozpoznano biegunkę szpitalną. Analiza wykazała, że wiek powyżej 70 r.ż., stosowanie inhibitorów pompy protonowej, cefalosporyn, choroba nowotworowa były niezależnymi czynnikami ryzyka PMC. U chorych, u których wyżej wymienionych czynników ryzyka nie stwierdzano, praktycznie nie rejestrowano PMC. Dlatego też autorzy postulują, że u pacjentów z biegunką nabytą w szpitalu bez czynników ryzyka PMC, decyzję o wykonaniu inwazyjnych badań endoskopowych można odroczyć.