Długotrwała skuteczność przeszczepu fizjologicznej flory jelitowej w biegunce spowodowanej Clostridium difficile
Autor: Mariusz Bryl
Data: 19.01.2016
Źródło: LYT, Cai HF, Wang ZH i wsp. Aliment Pharmacol Ther 2016;43:445-457. PE/MB
Długotrwała skuteczność przeszczepu fizjologicznej flory jelitowej w biegunce spowodowanej Clostridium difficile
Na łamach czasopisma Alimentary Pharmacology and Therapeutics ukazała się praca, w której dokonano oceny długotrwałych wyników terapii przeszczepem fizjologicznej flory jelitowej zakażeń toksynotwórczym szczepem Clostridium difficile.
Na łamach czasopisma Alimentary Pharmacology and Therapeutics ukazała się praca, w której dokonano oceny długotrwałych wyników terapii przeszczepem fizjologicznej flory jelitowej zakażeń toksynotwórczym szczepem Clostridium difficile.
Autorzy dokonali przeglądu dostępnej literatury w tym zakresie, posługując się bazami MEDLINE, the Cochrane Library i EMBASE. W analizie uwzględniono badania z okresem obserwacji chorych poddanych tej procedurze terapeutycznej dłuższym niż 90 dni.
W analizie uwzględniono 18 badań, które obejmowały w sumie grupę 611 chorych. Odsetek pierwotnych odpowiedzi na leczenie wyniósł 91,2% (95% CI: 87-95%). W przypadku 5,5% badanych doszło do nawrotu objawowego zakażenia, z czego większość nawrotów miała charakter wczesny (< 90 dni), nieco mniej odnotowano późnych nawrotów (≥ 90 dni). Większość z odnotowanych działań niepożądanych terapii miała charakter samoograniczający i uleczalny. Wiek ≥ 65 lat zidentyfikowano, jako czynnik wpływających istotnie na mniejsze prawdopodobieństwo pierwotnej skuteczności leczenia, jak i zwiększone ryzyko wczesnego nawrotu zakażenia. Wykazano także, że przeprowadzanie przeszczepu fizjologicznej flory jelitowej poprzez podanie do górnego odcinka przewodu pokarmowego, wiąże się z mniejszym odsetkiem powodzeń terapii.
W analizie uwzględniono 18 badań, które obejmowały w sumie grupę 611 chorych. Odsetek pierwotnych odpowiedzi na leczenie wyniósł 91,2% (95% CI: 87-95%). W przypadku 5,5% badanych doszło do nawrotu objawowego zakażenia, z czego większość nawrotów miała charakter wczesny (< 90 dni), nieco mniej odnotowano późnych nawrotów (≥ 90 dni). Większość z odnotowanych działań niepożądanych terapii miała charakter samoograniczający i uleczalny. Wiek ≥ 65 lat zidentyfikowano, jako czynnik wpływających istotnie na mniejsze prawdopodobieństwo pierwotnej skuteczności leczenia, jak i zwiększone ryzyko wczesnego nawrotu zakażenia. Wykazano także, że przeprowadzanie przeszczepu fizjologicznej flory jelitowej poprzez podanie do górnego odcinka przewodu pokarmowego, wiąże się z mniejszym odsetkiem powodzeń terapii.