Dołączenie metforminy do insuliny u otyłych nastolatków z cukrzycą typu 1 nie poprawia kontroli glikemii
Autor: Mariusz Bryl
Data: 11.12.2015
Źródło: Libman IM, Miller KM, DiMeglio LA, et al. Effect of Metformin Added to Insulin on Glycemic Control Among Overweight/Obese Adolescents With Type 1 Diabetes: A Randomized Clinical Trial. JAMA.GS/MB
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Dotychczas przeprowadzone badania oceniające wpływ stosowania metforminy na kontrolę glikemii wśród nastoletnich pacjentów z cukrzycą typu 1 dostają rozbieżnych informacji. Ingrid M. Libman i wsp. zaprojektowali badanie oceniające efektywność oraz bezpieczeństwo stosowania metforminy przez nastolatków z nadwagą chorujących na cukrzycę typu 1. Wyniki badania opublikowano na łamach czasopisma The Journal of the American Medical Association.
Wieloośrodkowym, podwójnie zaślepionym, kontrolowanym placebo, randomizowanym badaniem objęto grupę 140 nastolatków w wieku 12.1 - 19.6 lat (średnio 15.3 lat) z cukrzycą typu 1 rozpoznaną średnio 7.0 lat wcześniej. Po randomizacji 71 pacjentów stosowało metforminę (≤2000 mg/d), natomiast 69 placebo.
Średnie stężenie hemoglobiny glikowanej w każdej z grup w chwili rozpoczęcia badania wynosiło 8.8%. Po 13 tygodniach obserwacji wykazano znamiennie wyższą redukcję stężenia hemoglobiny glikowanej wśród pacjentów stosujących metforminę (−0.2%), w porównaniu z pacjentami otrzymującymi placebo (0.1%; średnia różnica, −0.3% [95% CI, −0.6% do 0.0%]; P = .02). Jednakże ponowna ocena po 26 tygodniach wykazała brak różnic w redukcji stężenia hemoglobiny glikowanej pomiędzy obiema grupami (0.2% w każdej grupie; średnia różnica, 0% [95% CI, −0.3% do 0.3%]; P = .92).
Po 26 tygodniach obserwacji, 25% redukcję dobowego zapotrzebowania na insulinę odnotowano wśród 23% (16) chorych stosujących metforminę oraz u 1% (1) pacjentów z grupy kontrolnej (średnia różnica, 21% [95% CI, 11% - 32%]; P = .003). Co najmniej 10% redukcję wskaźnika BMI stwierdzono natomiast u 24% (17) pacjentów z grupy badanej oraz u 7% (5) pacjentów z grupy kontrolnej (średnia różnica, 17% [95% CI, 5% - 29%]; P = .01).
Oceniając częstość występowania objawów niepożądanych wykazano, iż pacjenci stosujący metforminę istotnie częściej zgłaszali działania niepożądane z przewodu pokarmowego, w porównaniu z pacjentami z grupy kontrolnej (średnia różnica, 36% [95% CI, 19% - 51%]; P < .001).
Reasumując, autorzy badania nie wykazali, aby dołączenie metforminy do insuliny w grupie nastoletnich chorych z cukrzycą typu 1 wiązało się z poprawą kontroli glikemii. Włączenie do leczenia metforminy skutkowało natomiast znamiennie wyższym ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych z przewodu pokarmowego.
Średnie stężenie hemoglobiny glikowanej w każdej z grup w chwili rozpoczęcia badania wynosiło 8.8%. Po 13 tygodniach obserwacji wykazano znamiennie wyższą redukcję stężenia hemoglobiny glikowanej wśród pacjentów stosujących metforminę (−0.2%), w porównaniu z pacjentami otrzymującymi placebo (0.1%; średnia różnica, −0.3% [95% CI, −0.6% do 0.0%]; P = .02). Jednakże ponowna ocena po 26 tygodniach wykazała brak różnic w redukcji stężenia hemoglobiny glikowanej pomiędzy obiema grupami (0.2% w każdej grupie; średnia różnica, 0% [95% CI, −0.3% do 0.3%]; P = .92).
Po 26 tygodniach obserwacji, 25% redukcję dobowego zapotrzebowania na insulinę odnotowano wśród 23% (16) chorych stosujących metforminę oraz u 1% (1) pacjentów z grupy kontrolnej (średnia różnica, 21% [95% CI, 11% - 32%]; P = .003). Co najmniej 10% redukcję wskaźnika BMI stwierdzono natomiast u 24% (17) pacjentów z grupy badanej oraz u 7% (5) pacjentów z grupy kontrolnej (średnia różnica, 17% [95% CI, 5% - 29%]; P = .01).
Oceniając częstość występowania objawów niepożądanych wykazano, iż pacjenci stosujący metforminę istotnie częściej zgłaszali działania niepożądane z przewodu pokarmowego, w porównaniu z pacjentami z grupy kontrolnej (średnia różnica, 36% [95% CI, 19% - 51%]; P < .001).
Reasumując, autorzy badania nie wykazali, aby dołączenie metforminy do insuliny w grupie nastoletnich chorych z cukrzycą typu 1 wiązało się z poprawą kontroli glikemii. Włączenie do leczenia metforminy skutkowało natomiast znamiennie wyższym ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych z przewodu pokarmowego.
Przegląd Gastroenterologiczny
