Endoskopia kapsułkowa czy kolonoskopia KT – jak postępować po niepełnej klasycznej kolonoskopii?

Istotnym problemem z praktycznego punktu widzenia jest kwestia postępowania u pacjentów, u których z różnych względów nie udało się wykonać pełnego badania kolonoskopowego. W czasopiśmie Gut ukazały się wyniki prospektywnego badania porównawczego, w którym autorzy włoscy dokonali oceny czy bardziej przydatne jest wykonanie w takiej sytuacji endoskopii kapsułkowej z oceną jelita grubego (ang. colon capsule endoscopy – CCE) czy kolonoskopii w opcji tomografii komputerowej (ang. computed tomography colonography – CTC).

Badanie dotyczyło chorych, u których nie udało się wykonać pełnej kolonoskopii. W grupie tej przeprowadzano następnie badanie CCE i CTC, a w dalszej kolejności, w przypadku wykrycia nieprawidłowości (zmiana/polip o średnicy ≥ 6 mm), u tych pacjentów wykonywano ponowie klasyczną kolonoskopię. Wszyscy chorzy pozostawali w obserwacji długoterminowej w celu wykrycia ewentualnych przeoczonych zmian nowotworowych. CTC wykonywano w 10 – 12 godzin po wydaleniu kapsułki endoskopowej.
W badaniu uczestniczyło 100 chorych. Pełnej oceny jelita grubego przy pomocy CCE i CTC dokonano u 98% chorych. CCE umożliwiło wykrycie polipów o średnicy ≥ 6 mm u 24 chorych, a CTC – u 12 chorych. Względna czułość CCE w stosunku do CTC w wykrywaniu zmian ≥ 6 mm była dwukrotnie większa. W przypadku zmian większych (≥ 10 mm) względna czułość CCE w stosunku do CTC wyniosła 1,6, co pokazuje, że w przypadku zmian większych przydatność CTC rośnie. W obserwacji średnio 20-miesięcznej nie zanotowano przypadku przeoczonej zmiany nowotworowej.
Badanie powyższe wykazało więc, że obie metody – CTC i CCE są przydatne u osób po niepełnej klasycznej kolonoskopii, ponieważ prawie zawsze umożliwiają zobrazowanie całego jelita grubego. Diagnostyczna przydatność CCE wydaje się być jednak większa niż CTC.