Eozynofilowe zapalenie przełyku – długofalowe wyniki leczenia miejscowego steroidami

Eozynofilowe zapalenie przełyku (ang. eosinophilic esophagitis – EoE) jest coraz częściej rozpoznawaną jednostką chorobową. Jedną z głównych opcji terapeutycznych w EoE jest stosowanie miejscowo działających steroidów w formie połykanego roztworu (ang. swallowed topical corticosteroids – STCs). Nie wiadomo jednak czy i w jakim odsetku STCs daje możliwość uzyskania pełnej remisji . Jeszcze mniej wiadomo na temat trwałości efektu terapeutycznego STCs. Na łamach czasopisma American Journal of Gastroenterology ukazała się praca oryginalna, która stanowi jedną z pierwszych prób odpowiedzi na tak postawione pytania.

Grupę badaną stanowili chorzy z EoE, których dane gromadzone są od 2007 roku w szwajcarskiej bazie Swiss EoE Clinics. Dokonano analizy w odniesieniu do chorych, stosujących STCs. Aktywność EoE była oceniana corocznie. U chorych, którzy osiągnęli długotrwałą (powyżej 6 miesięcy) głęboką remisję (definiowaną jako równoczesna remisja kliniczna, endoskopowa i histologiczna), odstawiano STCs.
Spośród 351 chorych jedynie 33 (9,4%) osiągnęło głęboką remisję. Mediana wieku tych pacjentów wyniosła 32,6 lat, a opóźnienie w postawieniu rozpoznania EoE wynosiło 5,4 lat. Głęboka remisja została osiągnięta średnio po 89 tygodniach terapii (IQR 64,6-173,8). Płeć żeńska była jedynym niezależnym czynnikiem prognostycznym osiągnięcia głębokiej remisji. Sama STCs w badanej grupie była odstawiana średnio po 104,7 tygodniach terapii (IQR 65,5 – 176,6). U 27 spośród 33 chorych z głęboką remisją (81,8%) nastąpił kliniczny nawrót EoE po 22,4 tygodniach (IQR 5,1 – 39,7) od zakończenia leczenia. 6 osób (18,2%) nie doświadczyło nawrotu EoE, a okres obserwacji w tej podgrupie wynosił 35,1 tygodni (IQR 18,2-44,9). Tak więc oceniając całościowo – jedynie 6 osób spośród 351 chorych (1,7%) mogło bezpiecznie odstawić STCs.
W podsumowaniu autorzy podkreślają, że chociaż długotrwała STCs w EoE jest dobrze tolerowana, jedynie niewielki odsetek chorych może osiągnąć głęboką remisję. Co więcej, nawet w grupie osób, u których taki cel terapeutyczny osiągnięto, większość doświadcza nawrotu objawów choroby po zaprzestaniu leczenia.