HCC u chorych z alkoholową marskością wątroby – częstość występowania i czynniki ryzyka
Autor: Izabela Żmijewska
Data: 28.01.2013
Źródło: Macebo A, Gonzalez-Dieguez ML, Cadahia V i wsp. Annual incidence of hepatocellular carcinoma among patients with alcoholic cirrhosis and identification of risk groups. Clin Gastroenterol Hepatol 2013; 11: 95-101
Alkohol etylowy jako czynnik toksyczny jest wciąż jedną z najczęstszych przyczyn marskości wątroby na świecie. Marskość wątroby natomiast wiąże się z ryzykiem powikłania w postaci rozwoju raka wątrobowokomórkowego (ang. hepatocellular carcinoma – HCC). Nie dysponujemy wieloma dokładnymi danymi na temat częstości występowania HCC u chorych z alkoholową marskością wątroby.
Nie są także dobrze zdefiniowane ewentualne czynniki ryzyka rozwoju tego powikłania w omawianej grupie pacjentów. W ostatnim wydaniu Clinical Gastroenterology and Hepatology ukazała się praca autorów hiszpańskich przybliżająca te interesujące zagadnienia.
Autorzy dokonali prospektywnej analizy danych zgromadzonych w ramach nadzoru nad chorymi z alkoholową marskością wątroby w latach 1992 – 2010. Baza obejmowała chorych w klasie A oraz B w klasyfikacji Child-Pugh, pacjenci znajdowali się w przedziale wiekowym 40 – 75 r.ż. Chorzy ci byli badani w odstępach od 3 – 6 miesięcy przez okres 5 lat. Analizowano stan kliniczny chorych oraz odchylenia w dodatkowych badaniach laboratoryjnych oraz obrazowych.
Przeanalizowano dane pochodzące od 450 chorych. W okresie obserwacji u 62 pacjentów rozwinął się HCC. Roczna zachorowalność na HCC w badanej grupie wynosiła 2,6%. Analiza danych epidemiologicznych oraz laboratoryjnych wykazała, że wiek powyżej 55 r. ż. oraz stężenia płytek krwi poniżej 125 000/mm3 były niezależnymi czynnikami predykcyjnymi rozwoju HCC. Na tej podstawie zdefiniowano trzy grupy ryzyka rozwoju HCC różniące się istotnie roczną częstością występowania nowych przypadków HCC u chorych z alkoholową marskością wątroby. W grupie pierwszej – nie spełniającej żadnej ze wskazanych cech ryzyko rozwoju HCC wynosiło 0,3% rocznie. W przypadku obecności jednego z wymienionych czynników ryzyka częstość ta istotnie statystycznie wzrastała do 2,6% rocznie. Przy obecności obu tych czynników - odsetek ten ponownie rósł istotnie statystycznie do 4,8% przypadków rocznie.
Autorzy dokonali prospektywnej analizy danych zgromadzonych w ramach nadzoru nad chorymi z alkoholową marskością wątroby w latach 1992 – 2010. Baza obejmowała chorych w klasie A oraz B w klasyfikacji Child-Pugh, pacjenci znajdowali się w przedziale wiekowym 40 – 75 r.ż. Chorzy ci byli badani w odstępach od 3 – 6 miesięcy przez okres 5 lat. Analizowano stan kliniczny chorych oraz odchylenia w dodatkowych badaniach laboratoryjnych oraz obrazowych.
Przeanalizowano dane pochodzące od 450 chorych. W okresie obserwacji u 62 pacjentów rozwinął się HCC. Roczna zachorowalność na HCC w badanej grupie wynosiła 2,6%. Analiza danych epidemiologicznych oraz laboratoryjnych wykazała, że wiek powyżej 55 r. ż. oraz stężenia płytek krwi poniżej 125 000/mm3 były niezależnymi czynnikami predykcyjnymi rozwoju HCC. Na tej podstawie zdefiniowano trzy grupy ryzyka rozwoju HCC różniące się istotnie roczną częstością występowania nowych przypadków HCC u chorych z alkoholową marskością wątroby. W grupie pierwszej – nie spełniającej żadnej ze wskazanych cech ryzyko rozwoju HCC wynosiło 0,3% rocznie. W przypadku obecności jednego z wymienionych czynników ryzyka częstość ta istotnie statystycznie wzrastała do 2,6% rocznie. Przy obecności obu tych czynników - odsetek ten ponownie rósł istotnie statystycznie do 4,8% przypadków rocznie.
Przegląd Gastroenterologiczny
