Immunoterapia skuteczna w raku wątroby?
Autor: Marta Koblańska
Data: 11.05.2017
Źródło: The Lancet/KS
Zgodnie z wynikami analizy pośredniej badania klinicznego fazy ½ CheckMate040 zastosowanie inhibitora immunologicznego punktu kontrolnego niwolumabu (Opdivo, BMS) pozwala na uzyskanie trwałej odpowiedzi u chorych na zaawansowanego raka wątrobowokomórkowego, którzy nie uzyskali całkowitej odpowiedzi na sorafenib.
Inhibitor wielokinazowy sorafenib (Nexavar, bayer) jest obecnie zarejestrowany do leczenia chorych na zaawansowanego raka wątrobowokomórkowego, co w praktyce obejmuje chorych niekwalifikujących się do operacji. U chorych, u których doszło do progresji lub objawów nietolerancji w trakcie leczenia sorafenibem nie ma praktycznie innego dostępnego sposobu leczenia, co stanowi ogromny problem, zwazywszy na fakt, że rak wątrobowokomórkowy jest jednym z nowotworów najczęściej prowadzących do śmierci, a rocznie odnotowuje się 850 tysięcy nowych zachorowań na całym świecie. Do badania klinicznego checkMate 040, które rozpoczęło się w 2015 roku włączono 214 chorych na zaawansowanego raka wątrobowokomórkowego, którzy rozpoczęli leczenie niwolumabem w dawce 3 mg/kg masy ciała. Część chorych była zakażona wirusem WZW typu B, część wirusem WZW typu C, a u pozostałych nie stwierdzono zakażeń wirusowych. Część chorych otrzymywała wcześniej sorafenib (n=145; 90%-progresja choroby, 10%-nietolerancja leczenia).
Jak podkreślają badacze, jest to pierwsze badanie kliniczne umożliwiające leczenie chorym na przewlekłe WZW typu B, otrzymujących jednocześnie leczenie przeciwwirusowe. Całkowity odsetek obiektywnych odpowiedzi u chorych leczonych niwolumabem wyniósł 14,5% (dodatkowo u 40% odnotowano stabilizację choroby). Mediana czasu do uzyskania odpowiedzi (pierwszorzędowy punkt końcowy) wyniosła 2,8 miesiaca niezależnie od nosicielstwa wirusów zapalenia wątroby. Jak podkreślili badacze wystąpienie odpowiedzi było również niezależne od ekspresji PD-L1 na komorkach nowotworowych.
Profil działań niepożądanych niwolumabu był podobny jak we wcześniejszych badaniach, a ogólnie uznano, że jest to lek dobrze tolerowany. Obecnie prowadzone jest badanie fazy 3. CheckMate459 porównujace niwolumab z sorafenibem w leczeniu 1. Linii chorych na zaawanosowanego raka wątrobowokomórkowego.
Jak podkreślają badacze, jest to pierwsze badanie kliniczne umożliwiające leczenie chorym na przewlekłe WZW typu B, otrzymujących jednocześnie leczenie przeciwwirusowe. Całkowity odsetek obiektywnych odpowiedzi u chorych leczonych niwolumabem wyniósł 14,5% (dodatkowo u 40% odnotowano stabilizację choroby). Mediana czasu do uzyskania odpowiedzi (pierwszorzędowy punkt końcowy) wyniosła 2,8 miesiaca niezależnie od nosicielstwa wirusów zapalenia wątroby. Jak podkreślili badacze wystąpienie odpowiedzi było również niezależne od ekspresji PD-L1 na komorkach nowotworowych.
Profil działań niepożądanych niwolumabu był podobny jak we wcześniejszych badaniach, a ogólnie uznano, że jest to lek dobrze tolerowany. Obecnie prowadzone jest badanie fazy 3. CheckMate459 porównujace niwolumab z sorafenibem w leczeniu 1. Linii chorych na zaawanosowanego raka wątrobowokomórkowego.