Indeks aktywności klinicznej choroby Crohna (CDAI) jest podwyższony u chorych z zespołem jelita drażliwego
Autor: Katarzyna Bakalarska
Data: 15.04.2013
Źródło: Lahiff C, Safaie P, Awais M i wsp. The Crohn’s disease activity index (CDAI) is similarly elevated in patients with Crohn’s disease and in patients with irritable bowel syndrome. Aliment Pharmacol Ther 2013; 37: 786-794.
W ostatnim wydaniu Alimentary Pharmacology and Therapeutics ukazała się bardzo ciekawa analiza autorów amerykańskich, która pokazuje, ze CDAI może być także istotnie podwyższony u chorych z czynnościowymi zaburzenia przewodu pokarmowego.
Ocena aktywności choroby Leśniowskiego-Crohna (ChLC) obejmuje ocenę kliniczną, biochemiczną, endoskopową oraz obrazową. Najpowszechniej używanym na świecie indeksem służącym do oceny aktywności klinicznej jest Crohn’s Disease Activity Index (CDAI). Jak wiadomo ma on szereg mankamentów, ale w obliczu braku alternatywnych skal służących temu celowi, nadal pozostaje podstawowym narzędziem w rękach gastroenterologów. Warto także podkreślić, że bardzo często w badaniach klinicznych prowadzonych w grupie chorych z ChLC jednym z głównych celów terapeutycznych jest właśnie ewentualny spadek CDAI uzyskany w wyniku wdrożenia danej interwencji terapeutycznej.
W ostatnim wydaniu Alimentary Pharmacology and Therapeutics ukazała się bardzo ciekawa analiza autorów amerykańskich, która pokazuje, ze CDAI może być także istotnie podwyższony u chorych z czynnościowymi zaburzenia przewodu pokarmowego.
Przeprowadzili oni prospektywne badanie przekrojowe, w którym uczestniczyli chorzy z ChLC (n=44) oraz pacjenci z zespołem jelita drażliwego (ang irritable bowel syndrome – IBS) (n=47). W obu grupach dokonano obliczenia CDAI i przeprowadzono następnie analizę porównawczą.
Średnie wartości CDAI były wyższe w podgrupie chorych z IBS (183 vs 157), ale bez istotności statystycznej. 62% chorych z IBS miało CDAI > 150 punktów. Natomiast wśród innych parametrów średnia wartość hematokrytu była istotnie niższa w grupie chorych z ChLC. Subanalizy wykazały, że chorzy z IBS mieli istotnie wyższą punktację w zakresie zgłaszanych bólów brzucha i istotnie gorsze samopoczucie w porównaniu z ChLC.
Autorzy wskazują, ze wyniki ich analizy jeszcze raz udowadniają, ze CDAI nie jest indeksem pozbawionym istotnych wad i, że nie można podstawie wartości CDAI różnicować chorych z aktywną ChLC oraz pacjentów z IBS. Konieczne jest posiłkowanie się bardziej obiektywnymi parametrami charakteryzującymi aktywność schorzeń o naturze organicznej (np. stężenie białka C-reaktywnego, hematokryt), jakim jest ChLC.
W ostatnim wydaniu Alimentary Pharmacology and Therapeutics ukazała się bardzo ciekawa analiza autorów amerykańskich, która pokazuje, ze CDAI może być także istotnie podwyższony u chorych z czynnościowymi zaburzenia przewodu pokarmowego.
Przeprowadzili oni prospektywne badanie przekrojowe, w którym uczestniczyli chorzy z ChLC (n=44) oraz pacjenci z zespołem jelita drażliwego (ang irritable bowel syndrome – IBS) (n=47). W obu grupach dokonano obliczenia CDAI i przeprowadzono następnie analizę porównawczą.
Średnie wartości CDAI były wyższe w podgrupie chorych z IBS (183 vs 157), ale bez istotności statystycznej. 62% chorych z IBS miało CDAI > 150 punktów. Natomiast wśród innych parametrów średnia wartość hematokrytu była istotnie niższa w grupie chorych z ChLC. Subanalizy wykazały, że chorzy z IBS mieli istotnie wyższą punktację w zakresie zgłaszanych bólów brzucha i istotnie gorsze samopoczucie w porównaniu z ChLC.
Autorzy wskazują, ze wyniki ich analizy jeszcze raz udowadniają, ze CDAI nie jest indeksem pozbawionym istotnych wad i, że nie można podstawie wartości CDAI różnicować chorych z aktywną ChLC oraz pacjentów z IBS. Konieczne jest posiłkowanie się bardziej obiektywnymi parametrami charakteryzującymi aktywność schorzeń o naturze organicznej (np. stężenie białka C-reaktywnego, hematokryt), jakim jest ChLC.
Przegląd Gastroenterologiczny
