Kalprotektyna w kale w monitorowaniu nawrotów pooperacyjnych choroby Leśniowskiego-Crohna
Autor: Katarzyna Bakalarska
Data: 02.02.2015
Źródło: Wright EK, Kamm M, De Cruz P i wsp. Measurement of Fecal Calprotectin Improves Monitoring and Detection of Recurrence of Crohn's Disease Following Surgery. Gastroenterology. 2015 Jan 22. pii: S0016-5085(15)00111-0. doi: 10.1053/j.gastro.2015.01.026. [Epu
Na łamach Gastroenterology opublikowano ważną z praktycznego punktu widzenia pracę, w której dokonano oceny przydatności oznaczania kalprotektyny w stolcu u chorych po zabiegach operacyjnych w przebiegu ChLC.
Znaczna część pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna (ChLC) wymaga leczenia operacyjnego. Istotnym jednak problemem jest duży odsetek pooperacyjnych nawrotów choroby. Wydaje się, że odpowiednio prowadzony nadzór endoskopowy w takich przypadkach może dać szansę na wczesne i celowane włączenie agresywniejszej farmakoterapii (w tym głównie leczenia biologicznego). To z kolei może przełożyć się na zmniejszenie ryzyka pełnoobjawowego nawrotu objawów ChLC.
Na łamach Gastroenterology opublikowano ważną z praktycznego punktu widzenia pracę, w której dokonano oceny przydatności oznaczania kalprotektyny w stolcu u chorych po zabiegach operacyjnych w przebiegu ChLC. To wieloośrodkowe badanie miało charakter prospektywny, randomizowany. Dokonywano oceny stężenia kalprotektyny w kale, białka C-reaktywnego (CRP) we krwi oraz aktywności klinicznej ChLC (CDAI) przed operacją, 6, 12 i 18 miesięcy po leczeniu chirurgicznym. Ileokolonoskopie wykonywano 6 miesięcy po operacji (u 90 chorych) oraz po 18 miesiącach (u wszystkich chorych).
Średnie stężenie kalprotektyny w kale spadło istotnie po zabiegu operacyjnym z 1347 ug/g przed leczeniem chirurgicznym do 166 ug/g w okresie 6 miesięcy od operacji. Stężenie tego białka było wyższe u chorych, u których w ileokolonoskopii wykazano cechy nawrotu ChLC (endoskopowy indeks Rutgeertsa ≥ i2), w porównaniu z chorymi w remisji (275 ug/g vs 72 ug/g; p<0.001). Analiza stężeń kalprotektyny w kale w 6 i 18 miesięcy po operacji wykazała, że stężenie tego kopromarkera w kale korelowało z nawrotem choroby, a także z ciężkością jego nasilenia. Stężenie kalprotektyny > 100 ug/g wskazywało na endoskopowy nawrót choroby z 89% czułością i 58% specyficznością. W 6 miesięcy po operacji stężenie kalprotektyny < 51 ug/g wiązało się z endoskopową remisją choroby i prognozowało dalsze podtrzymanie remisji ChLC. Intensyfikacja terapii u chorych z nawrotem endoskopowym w 6 miesiącu po operacji prowadziła do spadku stężenia kalprotektyny w kale.
Na łamach Gastroenterology opublikowano ważną z praktycznego punktu widzenia pracę, w której dokonano oceny przydatności oznaczania kalprotektyny w stolcu u chorych po zabiegach operacyjnych w przebiegu ChLC. To wieloośrodkowe badanie miało charakter prospektywny, randomizowany. Dokonywano oceny stężenia kalprotektyny w kale, białka C-reaktywnego (CRP) we krwi oraz aktywności klinicznej ChLC (CDAI) przed operacją, 6, 12 i 18 miesięcy po leczeniu chirurgicznym. Ileokolonoskopie wykonywano 6 miesięcy po operacji (u 90 chorych) oraz po 18 miesiącach (u wszystkich chorych).
Średnie stężenie kalprotektyny w kale spadło istotnie po zabiegu operacyjnym z 1347 ug/g przed leczeniem chirurgicznym do 166 ug/g w okresie 6 miesięcy od operacji. Stężenie tego białka było wyższe u chorych, u których w ileokolonoskopii wykazano cechy nawrotu ChLC (endoskopowy indeks Rutgeertsa ≥ i2), w porównaniu z chorymi w remisji (275 ug/g vs 72 ug/g; p<0.001). Analiza stężeń kalprotektyny w kale w 6 i 18 miesięcy po operacji wykazała, że stężenie tego kopromarkera w kale korelowało z nawrotem choroby, a także z ciężkością jego nasilenia. Stężenie kalprotektyny > 100 ug/g wskazywało na endoskopowy nawrót choroby z 89% czułością i 58% specyficznością. W 6 miesięcy po operacji stężenie kalprotektyny < 51 ug/g wiązało się z endoskopową remisją choroby i prognozowało dalsze podtrzymanie remisji ChLC. Intensyfikacja terapii u chorych z nawrotem endoskopowym w 6 miesiącu po operacji prowadziła do spadku stężenia kalprotektyny w kale.
Przegląd Gastroenterologiczny
