123RF
Kamrelizumab w leczeniu zaawansowanego raka płaskonabłonkowego przełyku
| Tagi: | rak przełyku, Chiny, RCT, badanie |
W badaniu klinicznym o akronimie ESCORT-1 oceniono zastosowanie przeciwciała w leczeniu zaawansowanego raka płaskonabłonkowego przełyku – pacjenci z miejscowo zaawansowanym lub rozsianym rakiem mogą odnieść korzyść z dodania kamrelizumabu do paklitakselu i cisplatyny.
Kamrelizumab to inhibitor punktu kontrolnego – przeciwciało to jest skierowane przeciwko receptorowi programowanej śmierci 1 (programmed death receptor 1 – PD1). W badaniu klinicznym o akronimie ESCORT-1 oceniono jego dodanie do chemioterapii dla pacjentów z zaawansowanym płaskonabłonkowym rakiem przełyku.
Badanie miało charakter badania klinicznego trzeciej fazy. Uczestnicy w równych proporcjach zostali zrandomizowani do kamrelizumabu lub placebo, ponadto każdy z pacjentów otrzymywał chemioterapię złożoną z paklitakselu oraz cisplatyny. Pierwszorzędowym punktem końcowym był czas przeżycia oraz czas przeżycia wolny od progresji choroby.
Łącznie zrandomizowano 596 pacjentów, z czego przeważającą większość (88 proc.) stanowili mężczyźni. Mediana czasu obserwacji wyniosła 10,8 miesiąca. Mediana ogólnego czasu przeżycia w grupie interwencyjnej wyniosła 15,3 miesiąca, podczas gdy w grupie kontrolnej równo 12 miesięcy (HR = 0,70; 95 proc. CI: 0,56–0,88). Natomiast czas przeżycia wolny od progresji w grupie leczonej kamrelizumabem wyniósł 6,9 miesiąca, a w grupie placebo 5,6 miesiąca (HR = 0,56; 95 proc. CI: 0,46–0,68). Odsetek poważnych zdarzeń niepożądanych związanych z leczeniem był podobny w obu grupach – odpowiednio 63,4 proc. i 67,7 proc. W sumie odnotowano 9 przypadków śmierci związanych z leczeniem w grupie osób leczonych kamrelizumabem i 11 przypadków w grupie placebo.
Z badania wynika, że pacjenci z miejscowo zaawansowanym lub rozsianym rakiem płaskonabłonkowym przełyku mogą odnieść korzyść z dodania kamrelizumabu do paklitakselu i cisplatyny.
Opracowanie: lek. Mikołaj Kamiński
CI – Confidence Interval (przedział ufności), HR – Hazard Ratio (hazard względny)
Badanie miało charakter badania klinicznego trzeciej fazy. Uczestnicy w równych proporcjach zostali zrandomizowani do kamrelizumabu lub placebo, ponadto każdy z pacjentów otrzymywał chemioterapię złożoną z paklitakselu oraz cisplatyny. Pierwszorzędowym punktem końcowym był czas przeżycia oraz czas przeżycia wolny od progresji choroby.
Łącznie zrandomizowano 596 pacjentów, z czego przeważającą większość (88 proc.) stanowili mężczyźni. Mediana czasu obserwacji wyniosła 10,8 miesiąca. Mediana ogólnego czasu przeżycia w grupie interwencyjnej wyniosła 15,3 miesiąca, podczas gdy w grupie kontrolnej równo 12 miesięcy (HR = 0,70; 95 proc. CI: 0,56–0,88). Natomiast czas przeżycia wolny od progresji w grupie leczonej kamrelizumabem wyniósł 6,9 miesiąca, a w grupie placebo 5,6 miesiąca (HR = 0,56; 95 proc. CI: 0,46–0,68). Odsetek poważnych zdarzeń niepożądanych związanych z leczeniem był podobny w obu grupach – odpowiednio 63,4 proc. i 67,7 proc. W sumie odnotowano 9 przypadków śmierci związanych z leczeniem w grupie osób leczonych kamrelizumabem i 11 przypadków w grupie placebo.
Z badania wynika, że pacjenci z miejscowo zaawansowanym lub rozsianym rakiem płaskonabłonkowym przełyku mogą odnieść korzyść z dodania kamrelizumabu do paklitakselu i cisplatyny.
Opracowanie: lek. Mikołaj Kamiński
CI – Confidence Interval (przedział ufności), HR – Hazard Ratio (hazard względny)
Przegląd Gastroenterologiczny
