Kiedy i jak włączać żywienie u chorych z ostrym zapaleniem trzustki?

Na łamach New England Journal of Medicine ukazała się ważna praca, dotycząca zasad wdrażania leczenia żywieniowego u chorych z ciężkim ostrym zapaleniem trzustki.
Włączanie żywienia dojelitowego przez zgłębnik nosowo-jelitowy u osób z ciężkim ostrym zapaleniem trzustki jest powszechnie akceptowanym elementem terapii, aczkolwiek dowody na zasadność takiego postępowania wciąż są kontrowersyjne.

W cytowanej pracy publikowane są wyniki wieloośrodkowgo, randomizowanego badania, w którym porównywano efekty wczesnego wdrażania żywienia dojelitowego z efektami żywienia doustnego, włączanego po 72 godzinach od momentu zgłoszenia się chorego z ostrym zapaleniem trzustki do szpitala.
W badaniu uczestniczyli chorzy z wysokim ryzykiem rozwoju powikłań, ocenionym na podstawie Acute Physiology and Chronic Health Evaluation II Score, Imrie lub Glasgow Score, oraz na podstawie oceny stężeń białka C-reaktywnego. Głównym ocenianym punktem końcowym był odsetek powikłań infekcyjnych, takich jak zakażona martwica trzustki, bakteriemia, zapalenie płuc, lub odsetek zgonów w ciągu 6-miesięcznej obserwacji chorych. W badaniu ostatecznie uczestniczyło 208 chorych. Nie wykazano istotnych statystycznie różnic w zakresie składowych głównego punktu końcowego między chorymi leczonymi poprzez zgłębnik nosowo-jelitowy oraz chorymi żywionymi doustnie po 72 godzinie od przyjęcia do szpitala.
Wyniki niniejszego badania, opublikowanego w renomowanym czasopiśmie medycznym, stanowią więc ważny głos w dyskusji na temat zasad leczenia żywieniowego u chorych z ciężkim ostrym zapaleniem trzustki, zagrożonych rozwojem powikłań septycznych lub zgonem.