Kiedy podejrzewać zakażenie CMV u chorych z nieswoistymi zapaleniami jelit?
Autor: Katarzyna Bakalarska
Data: 16.07.2014
Źródło: McCurdy JD, Jones A, Enders FT i wsp. A model for identifying cytomegalovirus in patients with inflammatory bowel disease. Clin Gastroenterol Hepatol 2014 Jun 30, epub ahead of print.
Zakażenie wirusem cytomegalii – CMV może stanowić istotne powikłanie u chorych z nieswoistymi zapaleniami jelit (ang. inflammatory bowel diseases – IBD), skutkując ciężkim, opornym na leczenie przebiegiem choroby przewodu pokarmowego. Naukowcy z Mayo Clinic w Rochester (USA) podjęli próbę wskazania najważniejszych czynników ryzyka zakażenia CMV. Na tej podstawie opracowali indeks kliniczny, pomocny w identyfikowaniu chorych z IBD, u których ryzyko zakażenia CMV jest najwyższe.
Badane miało charakter retrospektywny i objęło 68 chorych – 66% stanowili pacjenci z colitis ulcerosa, 31% - z chorobą Leśniowskiego-Crohna, a 3% - z niesklasyfikowaną postacią IBD. U wszystkich chorych rozpoznano zakażenie CMV na podstawie analizy obecności wirusa w tkance jelita. Grupę porównawczą stanowili chorzy z IBD z podejrzeniem zakażenia CMV. Przeprowadzono analizę statystyczną, która miała wskazać na te kliniczne czynniki ryzyka, które najsilniej korelują z obecnością aktywnego zakażenia CMV u chorych z IBD.
Okazało się, że zakażenie wirusem CMV jest najbardziej prawdopodobne u tych pacjentów, u których obserwujemy oporną na leczenie postać IBD, leczoną steroidami i/lub lekami immunosupresyjnymi, u chorych u których w badaniu endoskopowym stwierdza się obecność owrzodzeń w przewodzie pokarmowym. Także wiek powyżej 30 lat zwiększał prawdopodobieństwo zakażenia CMV. Natomiast leczenie przeciwciałami anty-TNF nie było powiązane z większym ryzykiem infekcji CMV.
Wyniki tego badania mogą pozwolić lekarzom klinicystom na lepszą identyfikację chorych z IBD, u których zakażenie CMV jest najbardziej prawdopodobne.
Okazało się, że zakażenie wirusem CMV jest najbardziej prawdopodobne u tych pacjentów, u których obserwujemy oporną na leczenie postać IBD, leczoną steroidami i/lub lekami immunosupresyjnymi, u chorych u których w badaniu endoskopowym stwierdza się obecność owrzodzeń w przewodzie pokarmowym. Także wiek powyżej 30 lat zwiększał prawdopodobieństwo zakażenia CMV. Natomiast leczenie przeciwciałami anty-TNF nie było powiązane z większym ryzykiem infekcji CMV.
Wyniki tego badania mogą pozwolić lekarzom klinicystom na lepszą identyfikację chorych z IBD, u których zakażenie CMV jest najbardziej prawdopodobne.