Leczenie przeciwkrzepliwe u chorych z marskością wątroby i zakrzepicą żyły wrotnej – meta-analiza

Zakrzepica żyły wrotnej (ang. portal vein thrombosis – PVT) występuje nawet u 20-50% chorych z marskością wątroby i wiąże się zazwyczaj ze złym rokowaniem. Stosowanie w takiej sytuacji klinicznej leków przeciwkrzepliwych jest niekiedy konieczne, ale z uwagi na towarzyszącą marskości koagulopatię i w obawie o zwiększenie ryzyka powikłań krwotocznych – budzi niekiedy kontrowersje. Na łamach czasopisma Gastroenterology opublikowano wyniki meta-analizy i przeglądu systematycznego prac, poświęconych temu zagadnieniu, korzystając z baz PubMed, ISI Web of Science, SCOPUS i bazy Cochrane.

Do ostatecznej analizy zakwalifikowano 8 badań, które obejmowały grupę 353 pacjentów z marskością wątroby powikłaną PVT, u których stosowano w ramach terapii tego powikłania leki przeciwkrzepliwe (drobnocząsteczkowa heparyna lub warfaryna) lub ich nie stosowano. Wykazano, że terapia przeciwkrzepliwa niemal dwukrotnie zwiększała odsetek chorych, u których doszło do rekanalizacji zakrzepicy. Biorąc pod uwagę tylko całkowitą rekanalizację, różnica ta nadal była istotna statystycznie między dwiema wskazanymi grupami. Dodatkowo u istotnie większej liczby chorych, którzy nie otrzymywali leczenia, dochodziło do progresji PVT. Nie odnotowano znamiennych różnic w odniesieniu do liczby powikłań krwotocznych niezależnie od zastosowanej strategii terapeutycznej. Co ciekawe, u chorych otrzymujących leczenie przeciwkrzepliwe istotnie rzadziej dochodziło do krwotoków z żylaków przełyku.
Autorzy konkludują, że leczenie przeciwkrzepliwe u pacjentów z marskością wątroby powikłaną PVT jest nie tylko skuteczniejsze niż strategia pasywna w odniesieniu do rekanalizacji zakrzepicy, ale jest również bezpieczne, ponieważ nie zwiększa ryzyka powikłań krwotocznych, a w odniesieniu do krwotoku z żylaków przełyku, ryzyko to może nawet zmniejszać.