Leukafereza w leczeniu wrzodziejącego zapalenia jelita grubego.

Zgodnie z ostatnio opublikowanymi wynikami badań, leukafereza może być nie tylko skuteczną, ale i bezpieczną metodą leczenia pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego.

Badanie dotyczące zastosowania leukaferezy u pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego opublikowano na łamach Journal of Crohn's and Colitis. Jest to jedno z pierwszych badań zajmujących się tym zagadnieniem na dużą skalę. W badaniu przyjęto prospektywny model obserwacyjny pracy. Chorzy z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego byli przypisywani do zabiegów leukaferezy między majem 2010 a grudniem 2012 w 116 centrach medycznych w Japonii. Łącznie do badania zakwalifikowano 847 osób, spośród nich przeanalizowano finalnie dane 623 pacjentów. Nieco ponad 80% uczestników cierpiało na umiarkowaną i ciężką postać choroby, a 67,6% było opornych na działanie steroidów. W badanej grupie 94,8% przyjmowało pochodne kwasu 5-aminosalicylowego, 63,8% kortykosteroidy a 32,2% tiopuryny. Infliksimab stosowano u 5,8% a takrolimus u 12,3% osób. Intensywną terapię z wykorzystaniem leukaferezy (4 razy w pierwszych 2 tygodniach) zastosowano u ponad 70% uczestników. Niepożądane zdarzenia wystąpiły u 10,3% (87/847), jednak tylko u 5 osób były one poważne (0,6%). Okazało się więc, że intensywna leukafereza charakteryzuje się podobnym bezpieczeństwem jak zazwyczaj stosowane cotygodniowe zabiegi. Kliniczną remisję osiągnięto u 68,9% (429/623) chorych, natomiast wygojenie śluzówki wystąpiło u 62,5% (145/232). Warto przy tym zauważyć, że cele te były szybciej osiągane w przypadku bardziej intensywnej metody. Wyniki tego badania wskazują więc, że intensywna leukafereza może być skutecznym i dobrze tolerowanym sposobem postępowania z pacjentami chorującymi na wrzodziejące zapalenie jelita grubego.