Metformina lekiem I linii w cukrzycy typu 2

Metformina powinna pozostać lekiem pierwszego wyboru w cukrzycy typu 2, nawet w świetle dostępności nowych substancji. Metformina charakteryzuje się długotrwałym profilem bezpieczeństwa, jest neutralna i przyczynia się do redukcji masy ciała. Gastroenterologiczne skutki uboczne są do uniknięcia.

W analizie porównano 179 badań I 25 studiów obserwacyjnych dotyczących monoterapii lub leczenia skojarzonego na bazie metforminy. Co prawda autorzy zaznaczyli, że wiele obserwacji było krótkich z ograniczoną zdolnością do oceny bezpieczeństwa i rezultatów długoterminowych.
W 204 przypadkach przeanalizowanych, redukcja HbA1c była podobna do większości leków stosowanych w cukrzycy, choć inhibitor DPP-4 redukował HbA1c w mniejszym stopniu niż metoformina i sulfonylomocznik. Porównywany efekt agonisty receptora GLP-1 na HbA1c był niejednoznaczny. Sulfonylomocznik, insulina wiązały się z przyrostem wagi, podczas gdy metofirmina, inhibitory DPP-4, agoniści receptora GLP-1 i inhibitory SGLT2 były dla wagi neutralne bądź prowadziły do jej redukcji.
Sulfonylomocznik zwiększał ryzyko hipoglikemii, metformina i agonista receptora GLP -1 zwiększały ryzyko gastroenterologicznych skutków ubocznych. FDA już ogłosiła, że metformina może być bezpiecznie stosowana u pacjentów z łagodna lub w niektórych nawet przypadkach umiarkowaną niewydolnością nerek, choć całe dekady ostrzegała przed metforminą.