Nawrót poalkoholowej marskości u pacjentów po przeszczepie wątroby
Autor: Aleksandra Lang
Data: 03.09.2015
Źródło: Recurrent Alcoholic Cirrhosis In Severe Alcoholic Relapse After Liver Transplantation: A Frequent and Serious Complication; Jérôme Dumortier et al.; The American Journal of Gastroenterology 110, 1160-1166 (August 2015).
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Alkoholowa choroba wątroby to jedno z głównych wskazań do transplantacji wątroby. Dotychczas nie oceniano częstości występowania nawrotów marskości poalkoholowej po przeszczepieniu z tego powodu. Tematem tym zajęli się Jérôme Dumortier i wsp., a wyniki badań opublikowali w "The American Journal of Gastroenterology".
Do badania włączono pacjentów, którym przeszczepiono wątrobę z powodu alkoholowej choroby wątroby w latach 1990 – 2007. U 712 spośród 1 894 osób, którym przeszczepiono wątrobę, zabieg ten przeprowadzono z powodu alkoholowej marskości wątroby – każdy z nich przeżył po przeszczepie powyżej 6 miesięcy. Średni czas obserwacji wyniósł 9 lat. W czasie tym u 128 osób (średni wiek w momencie transplantacji 47.2±7.1 lat; 78,9% stanowili mężczyźni) odnotowano powrót do nadużywania alkoholu (18% pacjentów, którym przeszczepiono wątrobę z powodu marskości poalkoholowej). Mediana czasu do powrotu do nadużywania alkoholu wynosiła 25 miesięcy (zakres 4 – 157 miesięcy) od transplantacji.
Marskość poalkoholową przeszczepionej wątroby zidentyfikowano u 41 pacjentów, którzy powrócili do nadużywania alkoholu (32%). Mediana czasu do rozpoznania tego schorzenia wynosiła 5,1 roku (zakres 1,8–13,9) od momentu transplantacji oraz 4 lata (zakres 1,2–11,5) od stwierdzenia ponownego nadużywania alkoholu.
Z ryzykiem ponownego rozwoju poalkoholowej marskości wątroby wiązały się młodszy wiek pacjentów oraz krótszy czas abstynencji przed przeszczepieniem wątroby. 1-, 5-, 10- oraz 15-letnie przeżycie wśród pacjentów z marskością poalkoholową w przeszczepionej wątrobie wynosiło odpowiednio 100, 87,6, 49,7 oraz 21.0%, co stanowiło wartości niższe w porównaniu z pacjentami, u których tego schorzenia nie stwierdzono – 100, 89,4, 69,9 oraz 41,1% (P<0.001).
Reasumując, marskość poalkoholowa w przeszczepionej wątrobie występuje u <6% pacjentów, którym przeszczepiano wątrobę z powodu alkoholowej choroby wątroby. U jednego pacjenta na trzech, którzy po transplantacji powrócili do nadużywania alkoholu w czasie 5 lat od zabiegu, rozwija się ponowna marskość poalkoholowa. Rokowanie u tych pacjentów jest niekorzystne.
Marskość poalkoholową przeszczepionej wątroby zidentyfikowano u 41 pacjentów, którzy powrócili do nadużywania alkoholu (32%). Mediana czasu do rozpoznania tego schorzenia wynosiła 5,1 roku (zakres 1,8–13,9) od momentu transplantacji oraz 4 lata (zakres 1,2–11,5) od stwierdzenia ponownego nadużywania alkoholu.
Z ryzykiem ponownego rozwoju poalkoholowej marskości wątroby wiązały się młodszy wiek pacjentów oraz krótszy czas abstynencji przed przeszczepieniem wątroby. 1-, 5-, 10- oraz 15-letnie przeżycie wśród pacjentów z marskością poalkoholową w przeszczepionej wątrobie wynosiło odpowiednio 100, 87,6, 49,7 oraz 21.0%, co stanowiło wartości niższe w porównaniu z pacjentami, u których tego schorzenia nie stwierdzono – 100, 89,4, 69,9 oraz 41,1% (P<0.001).
Reasumując, marskość poalkoholowa w przeszczepionej wątrobie występuje u <6% pacjentów, którym przeszczepiano wątrobę z powodu alkoholowej choroby wątroby. U jednego pacjenta na trzech, którzy po transplantacji powrócili do nadużywania alkoholu w czasie 5 lat od zabiegu, rozwija się ponowna marskość poalkoholowa. Rokowanie u tych pacjentów jest niekorzystne.