Nowy lek zaaprobowany przez FDA do leczenia nieswoistych zapaleń jelit
Autor: Małgosia Michalak
Data: 04.06.2014
Źródło: http://www.fda.gov/NewsEvents/Newsroom/PressAnnouncements/ucm398065.htm
Vedolizumab może być stosowany w leczeniu pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego oraz z chorobą Leśniowskiego-Crohna.
Komisja Europejska oraz amerykańska Agencja Żywności i Leków (Food and Drug Administration) zaaprobowały preparat o nazwie Entyvio (vedolizumab) do leczenia dorosłych pacjentów z umiarkowanym i ciężkim wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego lub z chorobą Leśniowskiego-Crohna. Nowy lek można stosować w u osób, u których co najmniej jedna z wcześniejszych metod leczenia (kortykosteroidy, leki immunomodulujące, leki anty-TNF) okazała się nieskuteczne. Bezpieczeństwo i skuteczność vedolizumabu w WZJG zostały potwierdzone w 2 próbach klinicznych, w których uczestniczyło blisko 1000 pacjentów. Wykazały one, że po zastosowaniu nowego leku w porównaniu do placebo, więcej osób osiągnęło stan remisji oraz poprawę obrazu jelit w badaniu endoskopowym. Natomiast w badania dotyczące skuteczności i bezpieczeństwa terapii opartej na vedolizumabie u pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna zaangażowanych było ok. 1500 chorych w 3 próbach klinicznych. Również w tym przypadku nowy lek charakteryzował się zdecydowanie wyższą skutecznością niż placebo.
Entyvio jest antagonistą receptora integryny, który jest zaangażowany w prawidłowe funkcjonowanie połączeń między komórkami. Vedolizumab działa zaś poprzez blokowanie jego połączenia ze specyficznymi białkami obecnymi na wewnętrznej powierzchni naczyń krwionośnych. W efekcie dochodzi do zablokowania migracji krążących komórek prozapalnych do zmienionych zapalnie obszarów przewodu pokarmowego.
Najczęstszymi działaniami niepożądanymi obserwowanymi u pacjentów leczonych vedolizumabem należą bóle głowy i stawów, nudności oraz gorączka. Natomiast najpoważniejszymi efektami ubocznymi są poważne infekcje, reakcje nadwrażliwości oraz hepatotoksyczność.
Entyvio jest antagonistą receptora integryny, który jest zaangażowany w prawidłowe funkcjonowanie połączeń między komórkami. Vedolizumab działa zaś poprzez blokowanie jego połączenia ze specyficznymi białkami obecnymi na wewnętrznej powierzchni naczyń krwionośnych. W efekcie dochodzi do zablokowania migracji krążących komórek prozapalnych do zmienionych zapalnie obszarów przewodu pokarmowego.
Najczęstszymi działaniami niepożądanymi obserwowanymi u pacjentów leczonych vedolizumabem należą bóle głowy i stawów, nudności oraz gorączka. Natomiast najpoważniejszymi efektami ubocznymi są poważne infekcje, reakcje nadwrażliwości oraz hepatotoksyczność.