Objawy alarmowe, czynniki ryzyka wystąpienia raka przewodu pokarmowego i gotowość do udziału w endoskopowych badaniach przesiewowych
Autor: Katarzyna Bakalarska
Data: 31.01.2014
Źródło: Bartłomiej Antoni Ziółkowski, Agnieszka Pacholec, Jacek Teodor Muszyński Prz Gastroenterol 2013; 8 (2): 108–114 DOI (digital object identifier): 10.5114/pg.2013.34836
Brakuje danych dotyczących gotowości polskiej populacji do poddawania się endoskopowym badaniom przesiewowym. Nie jest także znana częstość występowania objawów alarmowych związanych z przewodem pokarmowym.Ustalenie poziomu gotowości populacji polskiej do poddania się endoskopowym badaniom przesiewowym, rozpoznanie czynników wpływających na tę decyzję oraz ustalenie częstości występowania objawów alarmowych.
Wstęp: Brakuje danych dotyczących gotowości polskiej populacji do poddawania się endoskopowym badaniom przesiewowym. Nie jest także znana częstość występowania objawów alarmowych związanych z przewodem pokarmowym.
Cel: Ustalenie poziomu gotowości populacji polskiej do poddania się endoskopowym badaniom przesiewowym, rozpoznanie czynników wpływających na tę decyzję oraz ustalenie częstości występowania objawów alarmowych.
Materiał i metody: Ankieta przeprowadzana wśród losowo wybranych mieszkańców miasta o średniej wielkości, zawierająca pytania dotyczące danych demograficznych, antropometrycznych, objawów alarmowych, zwyczajów żywieniowych, stosowania używek, chorób współistniejących oraz rodzinnych wywiadów raka.
Wyniki: W latach 2002–2009 przeprowadzono ankietę wśród 850 osób. Objawy alarmowe, definiowane jako chudnięcie powyżej 10 kg, ból brzucha wybudzający pacjenta w nocy, uporczywe wymioty, dysfagia, krew w stolcu, zaparcie poniżej 12 miesięcy, biegunka powyżej miesiąca i niedokrwistość, rozpoznano ogółem u 15% uczestników badania. W momencie przeprowadzania eksperymentu 52% osób z objawami alarmowymi nie miało przeprowadzonych diagnostycznych badań endoskopowych. W tej grupie niediagnozowanych pacjentów z objawami 38% nie zamierzało się w ogóle poddać diagnostyce. Mniej niż 20% ankietowanych wyraziło chęć poddania się profilaktycznemu badaniu endoskopowemu. Istotnie częściej byli to mężczyźni, osoby wykształcone, chorzy na cukrzycę, osoby z rodzinnymi wywiadami chorób nowotworowych oraz pacjenci, którzy w przeszłości mieli już wykonane jakieś badanie endoskopowe. Palacze częściej nie godzili się na badania przesiewowe. W obserwowanym okresie nie stwierdzono istotnego wzrostu gotowości do poddawania się endoskopowym badaniom przesiewowym.
Wnioski: Z uwagi na mały odsetek respondentów deklarujących gotowość do poddania się endoskopowym badaniom przesiewowym, zwłaszcza wśród osób ze współistniejącymi czynnikami ryzyka, należy położyć większy nacisk na podnoszenie świadomości społecznej odnośnie do znaczenia wczesnego wykrywania raka.
Cel: Ustalenie poziomu gotowości populacji polskiej do poddania się endoskopowym badaniom przesiewowym, rozpoznanie czynników wpływających na tę decyzję oraz ustalenie częstości występowania objawów alarmowych.
Materiał i metody: Ankieta przeprowadzana wśród losowo wybranych mieszkańców miasta o średniej wielkości, zawierająca pytania dotyczące danych demograficznych, antropometrycznych, objawów alarmowych, zwyczajów żywieniowych, stosowania używek, chorób współistniejących oraz rodzinnych wywiadów raka.
Wyniki: W latach 2002–2009 przeprowadzono ankietę wśród 850 osób. Objawy alarmowe, definiowane jako chudnięcie powyżej 10 kg, ból brzucha wybudzający pacjenta w nocy, uporczywe wymioty, dysfagia, krew w stolcu, zaparcie poniżej 12 miesięcy, biegunka powyżej miesiąca i niedokrwistość, rozpoznano ogółem u 15% uczestników badania. W momencie przeprowadzania eksperymentu 52% osób z objawami alarmowymi nie miało przeprowadzonych diagnostycznych badań endoskopowych. W tej grupie niediagnozowanych pacjentów z objawami 38% nie zamierzało się w ogóle poddać diagnostyce. Mniej niż 20% ankietowanych wyraziło chęć poddania się profilaktycznemu badaniu endoskopowemu. Istotnie częściej byli to mężczyźni, osoby wykształcone, chorzy na cukrzycę, osoby z rodzinnymi wywiadami chorób nowotworowych oraz pacjenci, którzy w przeszłości mieli już wykonane jakieś badanie endoskopowe. Palacze częściej nie godzili się na badania przesiewowe. W obserwowanym okresie nie stwierdzono istotnego wzrostu gotowości do poddawania się endoskopowym badaniom przesiewowym.
Wnioski: Z uwagi na mały odsetek respondentów deklarujących gotowość do poddania się endoskopowym badaniom przesiewowym, zwłaszcza wśród osób ze współistniejącymi czynnikami ryzyka, należy położyć większy nacisk na podnoszenie świadomości społecznej odnośnie do znaczenia wczesnego wykrywania raka.
Przegląd Gastroenterologiczny
