Ocena czynności mioelektrycznej żołądka u dzieci i młodzieży z chorobą refluksową przełyku
Autor: Marzena Demska
Data: 02.07.2012
Cel: Ocena czynności mioelektrycznej żołądka u dzieci i młodzieży z objawami klinicznymi refluksu żołądkowo-przełykowego (gastroesophageal reflux – GER) oraz analiza różnic w zapisie elektrogastrograficznym w grupach osób z kwaśnym, mieszanym i niekwaśnym GER oraz bez cech refluksu.
Materiał i metody: Badaniem objęto 129 dzieci i młodzieży w wieku 4–18 lat (średnia wieku: 11,5 roku, 61 chłopców i 68 dziewczynek) z objawami klinicznymi sugerującymi GER. U wszystkich pacjentów wykonano 24-godzinną pH-impedancję wewnątrzprzełykową (Sandhill Scientific) oraz elektrogastrografię wielokanałową (Synectics, Medtronic, Polygram NET). Na podstawie wyniku pH-impedancji wyróżniono cztery grupy pacjentów (z kwaśnym, mieszanym i niekwaśnym GER oraz bez cech refluksu). W badaniu odniesiono wyniki uzyskane w każdej z grup do istniejących norm oraz porównywano grupy z różnymi typami refluksu żołądkowo-przełykowego i bez GER.
Wyniki: U 128 ze 129 badanych obserwowano nieprawidłowości w zapisie elektrogastrograficznym (EGG). Jedyną istotną statystycznie różnicą pomiędzy grupami dzieci z różnymi typami GER a grupą dzieci bez GER był wyższy odsetek bradygastrii poposiłkowej na elektrodzie zlokalizowanej w okolicy dna żołądka w grupie dzieci z refluksem niekwaśnym (13,94% vs 7,46%, p = 0,0024). Nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic w EGG pomiędzy grupą pacjentów bez GER a grupami pacjentów z refluksem kwaśnym i mieszanym. Jedyną statystycznie istotną różnicą w zapisie pomiędzy grupami pacjentów z refluksem kwaśnym i niekwaśnym był wyższy odsetek arytmii przedposiłkowej w części przedodźwiernikowej żołądka w pierwszej grupie pacjentów (32,48% vs 14,70%, p = 0,0069). Istotne statystycznie różnice w EGG pomiędzy pacjentami z GER mieszanym i niekwaśnym dotyczyły większego odsetka bradygastrii w zapisie poposiłkowym na elektrodzie z dna żołądka u dzieci z niekwaśnym refluksem żołądkowo-przełykowym (9,39% vs 13,94%, p = 0,0316) oraz wyższego odsetka arytmii przedposiłkowej w zapisie z części przedodźwiernikowej żołądka u dzieci z mieszanym GER (30,61% vs 14,70%, p = 0,0135).
Wnioski: U większości dzieci i młodzieży z objawami klinicznymi refluksu żołądkowo-przełykowego występują zaburzenia czynności mioelektrycznej żołądka. Brak różnic w zapisie elektrogastrograficznym żołądka w grupie dzieci i młodzieży z refluksem żołądkowo-przełykowym kwaśnym, mieszanym i bez GER sugeruje, że występujące u nich objawy kliniczne mogą być związane z zaburzeniami motorycznymi żołądka, a nie z obecnością GER. U pacjentów z niekwaśnym refluksem żołądkowo-przełykowym występują swoiste dla tego typu refluksu zaburzenia czynności mioelektrycznej żołądka sugerujące inny mechanizm zaburzeń motorycznych leżących u jego podłoża.
Materiał i metody: Badaniem objęto 129 dzieci i młodzieży w wieku 4–18 lat (średnia wieku: 11,5 roku, 61 chłopców i 68 dziewczynek) z objawami klinicznymi sugerującymi GER. U wszystkich pacjentów wykonano 24-godzinną pH-impedancję wewnątrzprzełykową (Sandhill Scientific) oraz elektrogastrografię wielokanałową (Synectics, Medtronic, Polygram NET). Na podstawie wyniku pH-impedancji wyróżniono cztery grupy pacjentów (z kwaśnym, mieszanym i niekwaśnym GER oraz bez cech refluksu). W badaniu odniesiono wyniki uzyskane w każdej z grup do istniejących norm oraz porównywano grupy z różnymi typami refluksu żołądkowo-przełykowego i bez GER.
Wyniki: U 128 ze 129 badanych obserwowano nieprawidłowości w zapisie elektrogastrograficznym (EGG). Jedyną istotną statystycznie różnicą pomiędzy grupami dzieci z różnymi typami GER a grupą dzieci bez GER był wyższy odsetek bradygastrii poposiłkowej na elektrodzie zlokalizowanej w okolicy dna żołądka w grupie dzieci z refluksem niekwaśnym (13,94% vs 7,46%, p = 0,0024). Nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic w EGG pomiędzy grupą pacjentów bez GER a grupami pacjentów z refluksem kwaśnym i mieszanym. Jedyną statystycznie istotną różnicą w zapisie pomiędzy grupami pacjentów z refluksem kwaśnym i niekwaśnym był wyższy odsetek arytmii przedposiłkowej w części przedodźwiernikowej żołądka w pierwszej grupie pacjentów (32,48% vs 14,70%, p = 0,0069). Istotne statystycznie różnice w EGG pomiędzy pacjentami z GER mieszanym i niekwaśnym dotyczyły większego odsetka bradygastrii w zapisie poposiłkowym na elektrodzie z dna żołądka u dzieci z niekwaśnym refluksem żołądkowo-przełykowym (9,39% vs 13,94%, p = 0,0316) oraz wyższego odsetka arytmii przedposiłkowej w zapisie z części przedodźwiernikowej żołądka u dzieci z mieszanym GER (30,61% vs 14,70%, p = 0,0135).
Wnioski: U większości dzieci i młodzieży z objawami klinicznymi refluksu żołądkowo-przełykowego występują zaburzenia czynności mioelektrycznej żołądka. Brak różnic w zapisie elektrogastrograficznym żołądka w grupie dzieci i młodzieży z refluksem żołądkowo-przełykowym kwaśnym, mieszanym i bez GER sugeruje, że występujące u nich objawy kliniczne mogą być związane z zaburzeniami motorycznymi żołądka, a nie z obecnością GER. U pacjentów z niekwaśnym refluksem żołądkowo-przełykowym występują swoiste dla tego typu refluksu zaburzenia czynności mioelektrycznej żołądka sugerujące inny mechanizm zaburzeń motorycznych leżących u jego podłoża.
Przegląd Gastroenterologiczny
