Ocena ryzyka nawrotu neoplazji związanej z przełykiem Barretta po radykalnym leczeniu endoskopowym
Autor: Katarzyna Bakalarska
Data: 08.01.2014
Źródło: Anders M, Bahr C, El-Masry Mai wsp. Long-term recurrence of neoplasia and Barrett’s epithelium after complete endoscopic resection. Gut 2014, Jan 3, epub ahead of print.
Aktualnie jednym z preferowanych sposobów leczenia neoplazji w przebiegu przełyku Barretta jest zastosowanie metod endoskopowych. Podstawową techniką jest endoskopowa resekcja błony śluzowej (ang. endoscopic mucosal resection – EMR), technikami alternatywnymi, lub częściej będącymi uzupełnieniem EMR, są techniki ablacyjne, w tym niszczenie błony śluzowej falami o częstotliwości radiowej (RFA). Nie jest jednak jasne, jakie są odległe wyniki takiej strategii terapeutycznej i jak powinien wyglądać długofalowy nadzór nad chorymi leczonymi EMR z powodu neoplazji w przebiegu przełyku Barretta. W ostatnim wydaniu czasopisma Gut ukazała się praca autorów niemieckich omawiająca powyższe zagadnienie.
Aktualnie jednym z preferowanych sposobów leczenia neoplazji w przebiegu przełyku Barretta jest zastosowanie metod endoskopowych. Preferowaną techniką jest endoskopowa resekcja błony śluzowej (ang. endoscopic mucosal resection – EMR), technikami alternatywnymi, lub częściej będącymi uzupełnieniem EMR, są techniki ablacyjne, w tym niszczenie błony śluzowej falami o częstotliwości radiowej (RFA). Nie jest jednak jasne, jakie są odległe wyniki takiej strategii terapeutycznej i jak powinien wyglądać długofalowy nadzór nad chorymi leczonymi EMR z powodu neoplazji w przebiegu przełyku Barretta.
W ostatnim wydaniu Gut ukazała się praca autorów niemieckich omawiająca powyższe zagadnienie. Autorzy dokonali oceny długotrwałych wyników skuteczności EMR u chorych z neoplazją związaną z przełykiem Barretta, poddawanych w okresie 2002 – 2007 zabiegom EMR w dwóch referencyjnych ośrodkach. Pacjenci ci byli następnie nadzorowani przez okres co najmniej 3 lat. Nawrót choroby definiowany był jako nawrót neoplazji i/lub przełyku Barretta po uprzednim skutecznym leczeniu techniką EMR ocenianym dwukrotnie endoskopowo i histologicznie.
W analizie uwzględniono 90 chorych poddanych EMR (82 mężczyzn/8 kobiet). U 58% chorych z obecnością niewielkich zmian rezydualnych po zabiegu EMR dodatkowo przeprowadzano leczenie uzupełniające za pomocą alternatywnych technik endoskopowych. U 90% chorych udało się uzyskać całkowite usunięcie zmian chorobowych. Nawrót neoplazji związanej z przełykiem Barretta oraz przełyku Barretta bez neoplazji dotyczył odpowiednio 6,2% i 39,5% chorych (średni czas obserwacji – 65 miesięcy). W przypadku nawrotu zmian neoplastycznych (3 przypadki gruczolakoraka przełyku, 1 dysplazji małego stopnia i 1 dysplazji dużego stopnia), które diagnozowano średnio po okresie 44 miesięcy, ponownie zastosowano leczenie endoskopowe. Analiza multiwariancji wykazała, że jedynym czynnikiem powiązanym z podwyższonym ryzykiem nawrotu zmian chorobowych w przełyku była długość przełyku Barretta.
Tak więc, jak konkludują autorzy, nawet u chorych po teoretycznie radykalnym leczeniu endoskopowym neoplazji w przebiegu przełyku Barretta, choroba ta nawraca nawet przy zastosowaniu uzupełniających dla EMR technik endoskopowych. Z uwagi na możliwość nawrotu zmian neoplastycznych nawet po dłuższym czasie, chorzy wymagają długotrwałego (> 5 lat) nadzoru po pierwotnie skutecznym leczeniu endoskopowym.
W ostatnim wydaniu Gut ukazała się praca autorów niemieckich omawiająca powyższe zagadnienie. Autorzy dokonali oceny długotrwałych wyników skuteczności EMR u chorych z neoplazją związaną z przełykiem Barretta, poddawanych w okresie 2002 – 2007 zabiegom EMR w dwóch referencyjnych ośrodkach. Pacjenci ci byli następnie nadzorowani przez okres co najmniej 3 lat. Nawrót choroby definiowany był jako nawrót neoplazji i/lub przełyku Barretta po uprzednim skutecznym leczeniu techniką EMR ocenianym dwukrotnie endoskopowo i histologicznie.
W analizie uwzględniono 90 chorych poddanych EMR (82 mężczyzn/8 kobiet). U 58% chorych z obecnością niewielkich zmian rezydualnych po zabiegu EMR dodatkowo przeprowadzano leczenie uzupełniające za pomocą alternatywnych technik endoskopowych. U 90% chorych udało się uzyskać całkowite usunięcie zmian chorobowych. Nawrót neoplazji związanej z przełykiem Barretta oraz przełyku Barretta bez neoplazji dotyczył odpowiednio 6,2% i 39,5% chorych (średni czas obserwacji – 65 miesięcy). W przypadku nawrotu zmian neoplastycznych (3 przypadki gruczolakoraka przełyku, 1 dysplazji małego stopnia i 1 dysplazji dużego stopnia), które diagnozowano średnio po okresie 44 miesięcy, ponownie zastosowano leczenie endoskopowe. Analiza multiwariancji wykazała, że jedynym czynnikiem powiązanym z podwyższonym ryzykiem nawrotu zmian chorobowych w przełyku była długość przełyku Barretta.
Tak więc, jak konkludują autorzy, nawet u chorych po teoretycznie radykalnym leczeniu endoskopowym neoplazji w przebiegu przełyku Barretta, choroba ta nawraca nawet przy zastosowaniu uzupełniających dla EMR technik endoskopowych. Z uwagi na możliwość nawrotu zmian neoplastycznych nawet po dłuższym czasie, chorzy wymagają długotrwałego (> 5 lat) nadzoru po pierwotnie skutecznym leczeniu endoskopowym.
Przegląd Gastroenterologiczny
