Powikłania płucne po żołądkowej endoskopowej dyssekcji podśluzówkowej
Autor: Izabela Żmijewska
Data: 15.10.2012
Źródło: Park ChH, Kim H, Kang YA i wsp. Risk factors and prognosis of pulmonary complications after endoscopic submucosal dissection for gastric neoplasia. Dig Dis Sci 2012; published online – 21 September 2012
Rak żołądka jest wciąż jednym z częstszych przyczyn zgonów na świecie wśród chorób onkologicznych. W krajach takich, jak Japonia, udało się wdrożyć na szeroką skalę intensywny skrining endoskopowy w kierunku wczesnego wykrywania raka żołądka, dzięki czemu około 40-60% wszystkich przypadków jest rozpoznawanych na tym dobrze rokującym pod względem możliwości terapeutycznych etapie. Co więcej, coraz powszechniej wykonuje się zabiegi endoskopowej mukozektomii lub endoskopowej dyssekcji podśluzówkowej (ang. endoscopic submucosal dissection – ESD) u chorych z wczesnym rakiem żołądka, a coraz rzadziej chorzy ci poddawani są gastrektomii.
Warto jednak zauważyć, że ESD jest procedurą czasochłonną, wymaga dużych umiejętności technicznych od endoskopisty. Najczęstszymi powikłaniami ESD są krwawienie i perforacje, inną grupą powikłań są powikłania płucne – głównie aspiracyjne zapalenie płuc. Sytuacja taka pogarsza rokowanie chorego, wydłuża hospitalizację, wiąże się także z dużymi kosztami. W jednym z ostatnich wydań Digestive Diseases and Sciences ukazała się praca autorów koreańskich, którzy analizują częstość powikłań płucnych po ESD oraz w której próbują wskazać ewentualne czynniki zwiększonego ryzyka tego typu powikłań.
Autorzy dokonali retrospektywnej oceny 1661 pacjentów, u których wykonano w sumie 1725 procedur ESD. Spośród 1661 chorych, u 38 doszło do rozwoju zapalenia płuc po ESD, a u dodatkowych 18 chorych wykryto bezobjawowe zmiany w obrazie radiologicznym płuc po ESD, których nie stwierdzano wcześniej. Przeanalizowano szereg czynników klinicznych, demograficznych oraz czynników związanych z samą procedurą endoskopową i podjęto próbę oszacowania, czy któryś z nich w sposób szczególny przepowiada pojawienie się omawianych powikłań ESD.
Okazało się, że czynnikiem w sposób istotny zwiększającym ryzyko zapalenia płuc było ciągłe znieczulenie propofolem z dodatkowym ciągłym lub przerywanym zastosowaniem opioidów. Ponadto czas trwania ESD powyżej 2 godzin również zwiększał to ryzyko. W grupie zwiększonego ryzyka zapalenie płuc byli także mężczyźni oraz osoby powyżej 75 roku życia.
Autorzy dokonali retrospektywnej oceny 1661 pacjentów, u których wykonano w sumie 1725 procedur ESD. Spośród 1661 chorych, u 38 doszło do rozwoju zapalenia płuc po ESD, a u dodatkowych 18 chorych wykryto bezobjawowe zmiany w obrazie radiologicznym płuc po ESD, których nie stwierdzano wcześniej. Przeanalizowano szereg czynników klinicznych, demograficznych oraz czynników związanych z samą procedurą endoskopową i podjęto próbę oszacowania, czy któryś z nich w sposób szczególny przepowiada pojawienie się omawianych powikłań ESD.
Okazało się, że czynnikiem w sposób istotny zwiększającym ryzyko zapalenia płuc było ciągłe znieczulenie propofolem z dodatkowym ciągłym lub przerywanym zastosowaniem opioidów. Ponadto czas trwania ESD powyżej 2 godzin również zwiększał to ryzyko. W grupie zwiększonego ryzyka zapalenie płuc byli także mężczyźni oraz osoby powyżej 75 roku życia.