Prognozowanie dalszego przebiegu choroby u pacjentów z ciężkim alkoholowym zapaleniem wątroby
Autor: Marzena Jaskot
Data: 03.09.2013
Źródło: Potas JR, Goubet S, Heneghan MA i wsp. Determinants of long-term outcome In severe alcoholic hepatitis. Aliment Pharmacol Ther 2013; 38: 584-595. ; PE
W jednym z ostatnich wydań Alimentary Pharmacology and Therapeutics ukazała się ciekawa praca autorów brytyjskich, w której podjęto próbę zdefiniowania, jakie czynniki mogą prognozować dalszy przebieg choroby (w obserwacji długoterminowej) u pacjentów z ciężkim alkoholowym zapaleniem wątroby.
W jednym z ostatnich wydań Alimentary Pharmacology and Therapeutics ukazała się ciekawa praca autorów brytyjskich, w której podjęto próbę zdefiniowania, jakie czynniki mogą prognozować dalszy przebieg choroby (w obserwacji długoterminowej) u pacjentów z ciężkim alkoholowym zapaleniem wątroby.
Autorzy postulują, ze zbadanie tego zagadnienia jest istotne, jako że czynniki te, w przeciwieństwie do czynników rokowniczych przebiegu choroby w obserwacji krótkoterminowej, są słabiej poznane.
Autorzy dokonali analizy losów 109 chorych z ciężkim alkoholowym zapaleniem wątroby. Chorzy ci byli nadzorowani przez średni okres 40 miesięcy. Spośród tych chorych ok. 85% chorych miało alkoholową marskość wątroby. Jeśli chodzi o terapię – ponad połowa chorych leczona był steroidami i/lub pentoksyfiliną. 60% chorych zmarło w okresie obserwacji, z czego ponad 90% zgonów spowodowanych było chorobą wątroby. Średni odsetek chorych, którzy przeżyli okres 5 lat wynosił 32%. Wystąpienie zespołu wątrobowo-nerkowego było silnym niekorzystnym czynnikiem predykcyjnym powiązanym ze zgonem chorych, ale w obserwacji krótkoterminowej. U 65% chorych w okresie obserwacji dochodziło do ponownych epizodów choroby. Jedynym czynnikiem, który w sposób istotny statystycznie prognozował długoletnie przeżycie była abstynencja alkoholowa. Wykazano, że odsetek 5-letnich przeżyć u abstynentów był ok. 3-krotnie wyższy niż u chorych, którzy nadal spożywali alkohol.
Jako że abstynencja alkoholowa okazała się być jedynym pozytywnym czynnikiem prognostycznym u chorych z ciężkim alkoholowym zapaleniem wątroby, autorzy postulują, iż należy promować i udoskonalać strategie opieki nad pacjentami uzależnionymi od alkoholu.
Autorzy postulują, ze zbadanie tego zagadnienia jest istotne, jako że czynniki te, w przeciwieństwie do czynników rokowniczych przebiegu choroby w obserwacji krótkoterminowej, są słabiej poznane.
Autorzy dokonali analizy losów 109 chorych z ciężkim alkoholowym zapaleniem wątroby. Chorzy ci byli nadzorowani przez średni okres 40 miesięcy. Spośród tych chorych ok. 85% chorych miało alkoholową marskość wątroby. Jeśli chodzi o terapię – ponad połowa chorych leczona był steroidami i/lub pentoksyfiliną. 60% chorych zmarło w okresie obserwacji, z czego ponad 90% zgonów spowodowanych było chorobą wątroby. Średni odsetek chorych, którzy przeżyli okres 5 lat wynosił 32%. Wystąpienie zespołu wątrobowo-nerkowego było silnym niekorzystnym czynnikiem predykcyjnym powiązanym ze zgonem chorych, ale w obserwacji krótkoterminowej. U 65% chorych w okresie obserwacji dochodziło do ponownych epizodów choroby. Jedynym czynnikiem, który w sposób istotny statystycznie prognozował długoletnie przeżycie była abstynencja alkoholowa. Wykazano, że odsetek 5-letnich przeżyć u abstynentów był ok. 3-krotnie wyższy niż u chorych, którzy nadal spożywali alkohol.
Jako że abstynencja alkoholowa okazała się być jedynym pozytywnym czynnikiem prognostycznym u chorych z ciężkim alkoholowym zapaleniem wątroby, autorzy postulują, iż należy promować i udoskonalać strategie opieki nad pacjentami uzależnionymi od alkoholu.
Przegląd Gastroenterologiczny
