Przeciwciała progranulinowe odpowiedzialne za objawy zapalenia u pacjentów z IBD?

Wyniki niemieckich badań wskazują, że przeciwciała antyprogranulinowe mogą być związane z zaostrzaniem procesów zapalnych obserwowanych w IBD.Niedawno zidentyfikowano przeciwciała antyprogranulinowe, które mają występować w wielu chorobach reumatycznych, w tym w chorobach przebiegających z enteropatiami. Dlatego też niemieccy naukowcy postanowili sprawdzić, czy mają one związek z nieswoistymi zapaleniami jelit.

Progranulina jest cząsteczką białkową, która wywiera silny efekt przeciwzapalny. Ma on być związany z blokowaniem receptorów TNF. Występowanie jednak przeciwciał skierowanych przeciwko niej może wzmacniać objawy zapalenia obserwowane u pacjentów z IBD.

Aby określić rolę przeciwciał antyprogranulinowych pobrano próbki surowicy od 141 pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna oraz 71 osób z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego (WZJG). Następnie wykonano testy ELISA określające poziomy progranuliny oraz autoprzeciwciał skierowanych przeciwko niej. Okazało się, że przeciwciała były obecne u 23 pacjentów z chorobą Crohna (16,31%) i 15 (21,13%) pacjentów z WZJG. Warto przy tym podkreślić, że występowały one częściej niż przeciwciała ANCA związane z WZJG. Z drugiej jednak strony, przeciwciała antyprogranulinowe mają występować rzadziej niż kojarzone z chorobą Crohna przeciwciała ASCA. Przeciwciała antyprogranulinowe należą głównie do grup IgG (71,1%) i IgA (26,3%). Wykazują one znaczne działanie neutralizujące w stosunku do progranuliny, związane są również z ze zmianami wytwarzania TNF-alfa.

Wyniki badania sugerują, że przeciwciała antyprogranulinowe występują zarówno u pacjentów z chorobą Crohna jak i WZJG, a ich głównym obserwowanym efektem jest działanie prozapalne.