Przegląd systematyczny: Inhibitory SGLT2 w NAFLD z cukrzycą typu 2

Celem badania była ocena skuteczności inhibitorów kotransportera sodu/glukozy-2 (SGLT2i) w poprawie włóknienia wątroby i stłuszczenia u pacjentów z niealkoholową stłuszczeniową chorobą wątroby (NAFLD) z cukrzycą typu 2 (T2DM). W doświadczeniu wykorzystano badania kliniczne pacjentów z NAFLD i T2DM w wieku ≥ 18 lat, porównujące skuteczność SGLT2i i innych leków przeciwcukrzycowych w łagodzeniu włóknienia i stłuszczenia.

Uwzględniono pięć badań klinicznych. W jednym z badań odnotowano znaczną poprawę kontrolowanego parametru tłumienia 314,6 ± 61,0 dB / m do 290,3 ± 72,7 dB / m (p = 0,04) w grupie SGLT2i mierzonej za pomocą przejściowej elastografii. U pacjentów ze znacznym zwłóknieniem leczenie dapagliflozyną znacznie zmniejszyło pomiar sztywności wątroby z 14,7 ± 5,7 kPa na początku badania do 11,0 ± 7,3 kPa po 24 tygodniach (p = 0,02).

W jednym badaniu odnotowano znaczący spadek zawartości tłuszczu w wątrobie z 16,2% do 11,3% (p <0,001) w grupie SGLT2i w porównaniu z grupą kontrolną (p <0,001). W trzech badaniach odnotowano znaczącą poprawę stosunku wątroby do śledziony w grupie SGLT2i po leczeniu 0,96 (0,86-1,07) do 1,07 (0,98-1,14), p <0,01, 0,80 ± 0,24 do 1,00 ± 0,18, p <0,001 oraz odpowiednio 0,91 (0,64-1,04) do 1,03 (0,80-1,20), p <0,001. We wszystkich badaniach odnotowano znaczący spadek aktywności aminotransferazy alaninowej po zastosowaniu SGLT2i.

Podsumowując, SGLT2i wiąże się z pozytywnym wpływem na stłuszczenie wątroby mierzone metodami nieinwazyjnymi. Według badaczy, potrzebne są dalsze badania, potwierdzające wpływ SGLT2i na zwłóknienie wątroby i stłuszczenie.

Zachęcamy do zapoznania się z całym artykułem: Przegląd systematyczny inhibitorów SGLT2 w NAFLD z cukrzycą typu 2