Przydatność pomiaru IgG4 w surowicy w diagnozowaniu i prognozowaniu przebiegu chorób IgG4-zależnych

Podwyższone stężenie przeciwciał IgG4 w surowicy spotykane jest nie tylko w przypadku chorób IgG4-zależnych, ale też w innych sytuacjach klinicznych. Na łamach American Journal of Gastroenterology opublikowano pracę, w której poddano prospektywnej ocenie przydatność oznaczania IgG4 w surowicy w diagnostyce i prognozowaniu przebiegu chorób, w patogenezie których postuluje się rolę mechanizmów IgG4-zależnych.

Autorzy z Oxford Immunology Laboratory w pierwszym etapie dokonali retrospektywnej, 6-letniej analizy obecności przeciwciał klasy IgG4 w próbkach pobranych od różnych chorych. Następnie, w przypadku podwyższonego stężenia, poddano chorych dalszej diagnostyce i prospektywnej ocenie w celu postawienia ostatecznego rozpoznania (różnicowanie chorób IgG4-zależnych i niezależnych od IgG4). Spośród próbek pobranych od 1510 chorych, w 243 przypadkach stwierdzono podwyższone stężenie IgG4 (16,1%). W toku dalszej diagnostyki i obserwacji okazało się, że u 22,4% spełnione były kryteria, upoważniające do rozpoznania choroby IgG4-zależnej. Analizując tę podgrupę badawczą, u 83% stwierdzany był podwyższony poziom IgG4 w surowicy. Autorzy oszacowali, że stężenie IgG4 w surowicy równe bądź większe od 2,8 gl-1 charakteryzuje się 96% swoistością i 56% czułością w diagnozowaniu chorób IgG4-zależnych (negatywna i pozytywna wartość predykcyjna – odpowiednio 98% i 44%). Wykazano, że w sposób niezależny od rodzaju choroby, steroidy prowadziły do spadku stężenia IgG4. Ponadto wyjściowe stężenie IgG4 ≥ 2,8 gl-1 stanowiło niekorzystny czynnik prognostyczny zajęcia przez proces chorobowy wielo narządów oraz wiązało się z ryzykiem nawrotowego przebiegu schorzenia.
Autorzy w podsumowaniu podkreślają, że stężenie IgG4 w surowicy może być podwyższone w wielu IgG4-niezależnych chorobach zapalnych oraz w chorobach nowotworowych, a tylko około ¼ chorych z podwyższonym poziomem tego przeciwciała rzeczywiście choruje na chorobę IgG-4 zależną. Za punkt odcięcia przydatny w różnicowaniu chorób IgG4-zależnych i IgG4-niezależnych, autorzy wskazują stężenie IgG4 ≥ 2,8 gl-1.