Skuteczność technik wspomaganego rozrodu u kobiet z IBD
Autor: Mariusz Bryl
Data: 06.05.2016
Źródło: Norgard BM, Larsen PV, Fedder J i wsp. Gut 2016; 65: 767-776. PE/MB
Na łamach czasopisma Gut ukazała się ciekawa praca autorów duńskich, którzy podjęli ważny i do tej pory niezwykle rzadko poruszany temat, jakim test powodzenie technik wspomaganego rozrodu (ang. assisted reprodutive technology – ART) u pacjentek z nieswoistymi zapaleniami jelit (ang. inflammatory bowel disease – IBD).
Autorzy przeprowadzili badanie kohortowe o zasięgu ogólnokrajowym, w którym przeanalizowali skuteczność i bezpieczeństwo technik ART na przestrzeni lat 1994 – 2013. W analizie uwzględniono 1360 procedury ART, wykonane u 432 kobiet z colitis ulcerosa oraz 554 procedury ART u 182 kobiet z chorobą Crohna. Grupę odniesienia stanowiły pacjentki niechorujące na IBD (148540 procedury ART, wykonane u 52489 kobiet).
Wykazano, że szansa na żywe urodzenie przypadające na każdy transfer embrionu była istotnie obniżona u kobiet z colitis ulcerosa. Podobny trend odnotowany w przypadku choroby Crohna, ale różnica ta nie była istotna statystycznie. Po uwzględnieniu jednak w analizie tylko kobiet z chorobą Crohna, leczonych chirurgicznie, okazało się, że różnica ta nosiła znamiona istotności. Wykazano także, że ryzyko porodu przedwczesnego było istotnie podwyższone u kobiet z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego, poddawanych ART (OR 5.3; 95%CI: 2.4 – 11.6).
Autorzy konkludują, że u kobiet z IBD skuteczność ART jest mniejsza, niż u kobiet niechorujących na colitis ulcerosa czy chorobę Crohna. Sugerują więc, że być może rokowanie ART mogą być lepsze, jeśli metody te zostaną zastosowane wcześnie po rozpoznaniu zaburzeń płodności. W odniesieniu do choroby Crohna należy dążyć, jeśli jest to konieczne, do zastosowania technik ART przed ewentualnym podjęciem leczenia operacyjnego. Nie ma takich zaleceń w odniesieniu do colitis ulcerosa, aczkolwiek w tej grupie chorych konieczny jest szczególnie ścisły nadzór położniczy z uwagi na zwiększone ryzyko porodu przedwczesnego.
Wykazano, że szansa na żywe urodzenie przypadające na każdy transfer embrionu była istotnie obniżona u kobiet z colitis ulcerosa. Podobny trend odnotowany w przypadku choroby Crohna, ale różnica ta nie była istotna statystycznie. Po uwzględnieniu jednak w analizie tylko kobiet z chorobą Crohna, leczonych chirurgicznie, okazało się, że różnica ta nosiła znamiona istotności. Wykazano także, że ryzyko porodu przedwczesnego było istotnie podwyższone u kobiet z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego, poddawanych ART (OR 5.3; 95%CI: 2.4 – 11.6).
Autorzy konkludują, że u kobiet z IBD skuteczność ART jest mniejsza, niż u kobiet niechorujących na colitis ulcerosa czy chorobę Crohna. Sugerują więc, że być może rokowanie ART mogą być lepsze, jeśli metody te zostaną zastosowane wcześnie po rozpoznaniu zaburzeń płodności. W odniesieniu do choroby Crohna należy dążyć, jeśli jest to konieczne, do zastosowania technik ART przed ewentualnym podjęciem leczenia operacyjnego. Nie ma takich zaleceń w odniesieniu do colitis ulcerosa, aczkolwiek w tej grupie chorych konieczny jest szczególnie ścisły nadzór położniczy z uwagi na zwiększone ryzyko porodu przedwczesnego.