Spożycie kawy zwiększa skuteczność terapii peginterferonem i rybawiryną u chorych z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby typu C

Spożycie kawy, jak pokazuje coraz większa ilość wiarygodnych badań, hamuje progresję szeregu chorób wątroby oraz zmniejsza ryzyko rozwoju raka wątrobowokomórkowego. Pojawia się więc pytanie o wpływ spożycia kawy na skuteczność terapii poszczególnych chorób wątroby.

Na łamach jednego z ostatnich wydań Gastroenterology zaprezentowano wyniki badania oceniającego wpływ picia kawy na skuteczność leczenia przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C.
Do badania zakwalifikowano 885 pacjentów w ramach badania Hepatitis C Antiviral Long-Term Treatment against Cirrhosis (HALT-C) Trial – chorych ze stwierdzonym włóknieniem-marskością wątroby leczonych peginterferonem -2a (180g/tydzień) i rybawiryną (1000-1200 mg/dobę) po nieskutecznej monoterapii interferonem.
Pacjenci przed włączeniem do analizy wypełniali specjalnie stworzony kwestionariusz dotyczący nawyków żywieniowych, w tym spożycia kawy. Następnie oceniano wczesną odpowiedź wirusologiczną (redukcja kopii HCV-RNA w tygodniu 12) oraz odsetek chorych, u których wykazano całkowitą eliminację wirusa w 20, 48 (koniec leczenia) i 72 tygodniu od momentu rozpoczęcia terapii. Jak wykazały późniejsze analizy spożycie kawy w ilości powyżej 3 filiżanek na dobę w sposób istotny statystycznie poprawiało wyniki leczenia chorych z wzw typu C na każdym z etapów terapii.
We wnioskach autorzy podkreślają, że mechanizmy w jakich kawa poprawia wyniki leczenia wzw typu C pozostają nieznane. Potrzebne są kolejne badania, które potwierdzą powyższe obserwacje i poszerzą naszą wiedzę w tym zakresie. Jednak wydaje się, że spożycie powyżej 3 filiżanek kawy dziennie stanowi niezależny czynnik prognostyczny odpowiedzi na leczenie peginterferonem i rybawiryną u chorych z wzw typu C.