Trudności diagnostyczne u chorych z guzem stromalnym przewodu pokarmowego

Cel pracy: Analiza trudności diagnostycznych u chorych z guzami stromalnymi przewodu pokarmowego. Materiał i metody: W latach 1989–2005 leczono 31 chorych z pierwotnym guzem stromalnym przewodu pokarmowego. Średnia wieku chorych wynosiła 61,5 roku. Kobiety stanowiły 64% chorych, a mężczyźni – 36%. Wyniki: W diagnostyce przedoperacyjnej u chorych z objawowym guzem stromalnym przewodu pokarmowego stosowano endoskopię przewodu pokarmowego (73%), badanie ultradźwiękowe jamy brzusznej (73%) i tomografię komputerową jamy brzusznej (54%) oraz badanie radiologiczne przewodu pokarmowego z barytem (23%). Potwierdzenie histopatologiczne GIST przed operacją uzyskano tylko w jednym przypadku (4%). Na podstawie USG i TK jamy brzusznej ustalono właściwe umiejscowienie GIST, odpowiednio u 8% i 58% pacjentów. W badaniach obrazowych GIST żołądka i jelita cienkiego błędnie uznawano za guz lub torbiel trzustki guz jelita grubego i naciek okołowyrostkowy. Wnioski: Trudności diagnostyczne u chorych z GIST wynikają ze swoistych cech morfologicznych guza nowotworowego. Większość objawowych guzów stromalnych przewodu pokarmowego jest łatwa do uwidocznienia w badaniach obrazowych, ale często trudno określić narząd, z którego wywodzi się GIST. Najlepszym badaniem obrazowym w diagnostyce guzów stromalnych przewodu pokarmowego jest tomografia komputerowa jamy brzusznej. Przed operacją rzadko możliwe jest uzyskanie potwierdzenia histopatologicznego GIST.