Wewnątrzprzewodowe śluzowe nowotwory brodawczakowate trzustki jako przyczyna ostrego zapalenia trzustki

Ostre zapalenie trzustki (OZT) jest powodem około 220000 hospitalizacji rocznie w USA. Częstość występowania OZT na świecie rośnie. Istotnym problemem jest nawrotowość OZT. Nawrotowe OZT jest definiowane jako wystąpienie więcej niż 1 epizodu OZT u danego chorego. W większości przypadków nawrotowe OZT jest spowodowane kamicą żółciową lub alkoholem etylowym. Rzadszą przyczynę nawrotowych OZT stanowią nowotwory trzustki, z których najczęściej wymienia się gruczolakoraka tego narządu.

Grupą nowotworów o wiele rzadziej występujących i poprzez to słabiej poznanych, które mogą także przebiegać pod maską nawrotowego OZT, są tak zwane wewnątrzprzewodowe śluzowe brodawczakowate nowotwory trzustki (ang. intraductal papillary mucinous neoplasms – IPMN). Po raz pierwszy IPMN zostały opisane w latach 80-tych ubiegłego wieku i od tego czasu wydaje się, że ich częstość występowania rośnie. Niemniej jednak wciąż brakuje wyczerpujących informacji o biologii tej grupy nowotworów trzustki. Nieco więcej światła na to ciekawe zagadnienie rzuca praca autorów z Mayo Clinic w Rochester opublikowana na łamach Journal of Clinical Gastroenterology.
OZT jako konsekwencja IPMN dotyczy według różnych danych od 12-67% chorych z IPMN. IPMN dzielimy na IPMN dotyczące głównego przewodu trzustkowego, IPMN dotyczące przewodów uchodzących do przewodu Wirsunga, wydziela się także typ mieszany IPMN. Wydaje się, że OZT występuje z taką samą częstością we wszystkich podtypach IPMN. Co ciekawe na częstość występowania OZT zdaje się także nie mieć wpływu charakter IPMN (łagodny vs złośliwy).
Autorzy podkreślają, że wciąż dysponujemy zbyt skąpymi informacjami, by wyznaczać algorytmy postępowania terapeutycznego u chorych z OZT będącego efektem IPMN. Potrzebne są dalsze badania dotyczące tego problemu medycznego, by lepiej zrozumieć naturalną historię schorzenia tak, aby lepiej leczyć tę coraz większą grupę chorych.