Większa rozpoznawalność celiakii w Wielkiej Brytanii, głównie u dzieci z lepiej sytuowanych rodzin

Częstość występowania celiakii ocenia się na ok. 1% populacji ogólnej. Jednak u znacznego odsetka pacjentów pozostaje ona nierozpoznana nawet w dorosłości. Szeroki zakres objawów, które mogą być skutkiem celiakii sprawia, że jest ona brana pod uwagę w diagnostyce różnicowej nie tylko w gastroenterologii, ale również w neurologii (migrenowe bóle głowy, polineuropatie), ginekologii (niepłodność), hematologii (niedokrwistość), dermatologii (choroba Dühringa), endokrynologii (współwystępowanie z autoimmunologicznymi chorobami tarczycy) czy diabetologii (współwystępowanie z cukrzycą typu 1).

Zingone i wsp. przeprowadzili badanie, którego celem było określenie różnic w częstości występowania celiakii u dzieci w kontekście sytuacji socjoekonomicznej. Analizowane dane dotyczyły ponad 2 milionów dzieci mieszkających w Wielkiej Brytanii, u których stwierdzono 1247 przypadków choroby trzewnej. Częstość rozpoznawania celiakii w najzamożniejszej jednej piątej społeczeństwa była o 80% większa niż w jego najuboższej jednej piątej (95% przedział ufności 45-122%). Choroba trzewna była częściej rozpoznawana u dzieci z lepiej sytuowanych rodzin niezależnie od płci i wieku. Ponadto Zingone i wsp. stwierdzili, że w ostatnich 20 latach częstość rozpoznawania celiakii u brytyjskich dzieci w wieku powyżej 2 lat potroiła się. Według autorów większa częstość rozpoznawania celiakii prawdopodobnie nie jest skutkiem wzrostu częstości jej występowania. Zingone i wsp. tłumaczą to zjawisko lepszą świadomością lekarzy i szerokim wykorzystaniem nowych wytycznych, które w ściśle określonych warunkach dopuszczają rozpoznanie choroby trzewnej bez konieczności wykonania biopsji dwunastnicy.