Wirusowe zapalenie wątroby typu E jako potencjalna przyczyna ostrej niewydolności wątroby
Autor: Andrzej Kordas
Data: 23.09.2015
Źródło: Hepatitis E Virus Infection as a Possible Cause of Acute Liver Failure in Europe; Manka, Paul et al.; Clinical Gastroenterology and Hepatology , Volume 13 , Issue 10 , 1836 - 1842.e2
W krajach Europy Zachodniej wirusowe zapalenie wątroby typu E występuje stosunkowo rzadko. W ostatnich latach obserwuje się natomiast zwiększone rozpowszechnienie wirusowego zapalenia wątroby typu E w Europie Środkowej. Infekcja wirusem zapalenia wątroby typu E skutkować może wystąpieniem ostrej niewydolności wątroby, aczkolwiek dotychczas w Europie potwierdzono pojedyncze przypadki ostrej niewydolność wątroby w następstwie infekcji HEV.
Paul Manka i wsp. zaprojektowali badanie oceniające częstość występowania koincydencji pomiędzy ostrą niewydolnością wątroby a zakażeniem wirusem zapalenia wątroby typu E. Wyniki badania opublikowano na łamach Clinical Gastroenterology and Hepatology.
Retrospektywną analizą objęto dane dotyczące 80 pacjentów z ostrą niewydolnością wątroby hospitalizowanych w niemieckim szpitalu w Essen w latach 2006 – 2013. U 12 pacjentów (15%) z grupy badanej potwierdzono obecność w surowicy przeciwciał HEV IgG, spośród czego u 7 osób nie wykazano przeciwciał HEV IgM oraz materiału genetycznego wirusa HEV RNA.
U 64 pacjentów (80%) nie stwierdzono w surowicy obecności przeciwciał HEV IgG, HEV IgM oraz HEV RNA. W 8 przypadkach stwierdzono w surowicy obecność materiału genetycznego wirusa HEV RNA – spośród czego jedynie w 4 przypadkach wykazano obecność przeciwciał HEV IgG.
Podsumowując, spośród ogółu pacjentów z ostrą niewydolnością wątroby hospitalizowanych w niemieckim szpitalu uniwersyteckim w Essen, u 10 – 15% stwierdzono laboratoryjne wykładniki wirusowego zapalenia wątroby typu E.
Ponieważ testy serologiczne wykrywające obecność przeciwciał HEV IgG nie pozwalają skutecznie wykluczyć ani rozpoznać zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu E, zaleca się wykrywanie w surowicy materiału genetycznego wirusa HEV RNA.
Retrospektywną analizą objęto dane dotyczące 80 pacjentów z ostrą niewydolnością wątroby hospitalizowanych w niemieckim szpitalu w Essen w latach 2006 – 2013. U 12 pacjentów (15%) z grupy badanej potwierdzono obecność w surowicy przeciwciał HEV IgG, spośród czego u 7 osób nie wykazano przeciwciał HEV IgM oraz materiału genetycznego wirusa HEV RNA.
U 64 pacjentów (80%) nie stwierdzono w surowicy obecności przeciwciał HEV IgG, HEV IgM oraz HEV RNA. W 8 przypadkach stwierdzono w surowicy obecność materiału genetycznego wirusa HEV RNA – spośród czego jedynie w 4 przypadkach wykazano obecność przeciwciał HEV IgG.
Podsumowując, spośród ogółu pacjentów z ostrą niewydolnością wątroby hospitalizowanych w niemieckim szpitalu uniwersyteckim w Essen, u 10 – 15% stwierdzono laboratoryjne wykładniki wirusowego zapalenia wątroby typu E.
Ponieważ testy serologiczne wykrywające obecność przeciwciał HEV IgG nie pozwalają skutecznie wykluczyć ani rozpoznać zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu E, zaleca się wykrywanie w surowicy materiału genetycznego wirusa HEV RNA.