Wpływ czasu leczenia infliksymabem na gojenie śluzówki jelita u dzieci z ciężką postacią choroby Leśniowskiego-Crohna – doświadczenia własne
Autor: Marzena Demska
Data: 02.07.2012
Wstęp: Wygojenie śluzówki jelita jest niezwykle istotne dla pełnej i długotrwałej remisji klinicznej w przebiegu choroby Leśniowskiego-Crohna (ChLC).
Cel: Ocena wpływu czasu leczenia infliksymabem (IFX) na gojenie śluzówki jelita i remisję kliniczną u dzieci z ciężką postacią ChLC.
Materiał i metody: Analizowano dane 10 dzieci w wieku 6–18 lat leczonych IFX (5 mg/kg m.c.; indukcja remisji: 0, 2, 6 tygodni, kontynuacja: co 4 lub 8 tygodni). Aktywność choroby (Pediatric Crohn’s Disease Activity Index – PCDAI) i gojenie śluzówkowe (Simple Endoscopic Score for Crohn's Disease – SES-CD) oceniano miesiąc po 3., 6. i 9. dawce IFX.
Wyniki: Po 3, 6 i 9 dawkach IFX remisję kliniczną (PCDAI 10 pkt) uzyskano odpowiednio u 5 (50%), 7 (70%) i 7 (70%) pacjentów, a odpowiedź kliniczną (11 pkt PCDAI 30 pkt) u 2 (20%), 2 (20%) i 1 (10%). Remisję endoskopową (SES-CD) obserwowano odpowiednio u 1 (10%), 2 (20%) i 4 (40%) pacjentów.
Wnioski: U większości dzieci z ciężką postacią ChLC, nieodpowiadających na leczenie konwencjonalne, terapia biologiczna IFX indukuje remisję kliniczną. Przedłużone leczenie IFX zwiększa odsetek remisji. Podczas terapii tym lekiem remisja kliniczna znacznie wyprzedza proces gojenia śluzówkowego. Kontynuacja leczenia u dzieci z pozytywną reakcją kliniczną na IFX wpływa korzystnie na dalszy proces gojenia śluzówkowego i umożliwia odstawienie glikokortykosteroidów. U pacjentów, którzy w trakcie terapii podtrzymującej przestają odpowiadać na leczenie IFX, zmniejszenie odstępów między dawkami lub podwojenie dawki może przywrócić efekt terapeutyczny.
Cel: Ocena wpływu czasu leczenia infliksymabem (IFX) na gojenie śluzówki jelita i remisję kliniczną u dzieci z ciężką postacią ChLC.
Materiał i metody: Analizowano dane 10 dzieci w wieku 6–18 lat leczonych IFX (5 mg/kg m.c.; indukcja remisji: 0, 2, 6 tygodni, kontynuacja: co 4 lub 8 tygodni). Aktywność choroby (Pediatric Crohn’s Disease Activity Index – PCDAI) i gojenie śluzówkowe (Simple Endoscopic Score for Crohn's Disease – SES-CD) oceniano miesiąc po 3., 6. i 9. dawce IFX.
Wyniki: Po 3, 6 i 9 dawkach IFX remisję kliniczną (PCDAI 10 pkt) uzyskano odpowiednio u 5 (50%), 7 (70%) i 7 (70%) pacjentów, a odpowiedź kliniczną (11 pkt PCDAI 30 pkt) u 2 (20%), 2 (20%) i 1 (10%). Remisję endoskopową (SES-CD) obserwowano odpowiednio u 1 (10%), 2 (20%) i 4 (40%) pacjentów.
Wnioski: U większości dzieci z ciężką postacią ChLC, nieodpowiadających na leczenie konwencjonalne, terapia biologiczna IFX indukuje remisję kliniczną. Przedłużone leczenie IFX zwiększa odsetek remisji. Podczas terapii tym lekiem remisja kliniczna znacznie wyprzedza proces gojenia śluzówkowego. Kontynuacja leczenia u dzieci z pozytywną reakcją kliniczną na IFX wpływa korzystnie na dalszy proces gojenia śluzówkowego i umożliwia odstawienie glikokortykosteroidów. U pacjentów, którzy w trakcie terapii podtrzymującej przestają odpowiadać na leczenie IFX, zmniejszenie odstępów między dawkami lub podwojenie dawki może przywrócić efekt terapeutyczny.
Przegląd Gastroenterologiczny
