Wyniki próby STEPS: Czy warto stosować przedłużoną terapię interferonem i rybawiryną u pacjentów zakażonych wirusem HCV i z marskością wątroby?

Wyniki próby STEPS wskazują, że przedłużone leczenie nie przynosi lepszych efektów u pacjentów z 3 genotypem wirusa HCV i marskością wątroby.
Pacjenci zakażeni wirusem HCV (3 genotyp) oraz z marskością wątroby wykazują słabą odpowiedź na 24-tygodniowe leczenie pegylowanym interferonem alfa i rybawiryną. W związku z tym zalecane jest przedłużenie terapii o kolejne 24 tygodnie, jednak brakuje danych świadczących o większej efektywności takiego postępowania. Brytyjscy naukowcy postanowili więc sprawdzić, czy trwająca dwa razy dłużej terapia interferonem i rybawiryną może okazać się bardziej skuteczną metodą leczenia.

Badanie, które zaprojektowano w tym celu było przeprowadzane w kilku ośrodkach. Łącznie uczestniczyło w nim 136 pacjentów, którzy w randomizowany sposób zostali przydzieleni albo do grupy otrzymującej pegylowany interferon alfa i rybawirynę przez 24 tygodnie (67 osób), albo przez 48 tygodni (69 chorych). Okazało się jednak, że odsetek pacjentów z marskością stwierdzaną w biopsji (13 pacjentów leczonych przez 24 tygodnie i 18 osób z drugiej grupy) lub w badaniach obrazowych (28 osób z grupy leczonej krócej i 25 pacjentów leczonych przez 48 tygodni), u których odnotowano trwałą odpowiedź wirusologiczną (SVR) wynosił 46% w pierwszej grupie i 40% w grupie z przedłużoną terapią. U większości pacjentów leczenie zakończyło się niepowodzeniem z powodu nawrotów.

Wyniki badania sugerują, że stosowanie przedłużonej terapii rybawiryną i pegylowanym interferonem nie przynosi korzyści u pacjentów zakażonych wirusem HCV 3 genotypu i z zaawansowaną marskością wątroby.