Deksametazon skuteczny w zapobieganiu BPD u wcześniaków

Dysplazja oskrzelowo-płucna jest jednym z powikłań tlenoterapii u wcześniaków. Dzieci z tej grupy są narażone na nawracające epizody obturacji oskrzeli oraz na częste zakażenia układu oddechowego, w tym bardzo niebezpieczne zwłaszcza w 1. roku życia zakażenia RSV. Z powyższych względów istotne jest zapobieganie występowaniu BPD.

Dokonano metaanalizy oceniającej skuteczność podawania kortykosteroidów noworodkom poddawanym tlenoterapii. Do badania włączono aż 47 randomizowanych badań, które objęły w sumie 6747 małych pacjentów.

Okazało się, że stosowanie deksametazonu zarówno w niskich jak i wysokich dawkach wiązało się ze znacznym zmniejszeniem ryzyka wystąpienia dysplazji oskrzelowo-płucnej (OR 0,58 dla niskich i 0,29 dla wysokich dawek).
Ponadto deksametazon podawany w wysokich dawkach w większym stopniu redukował ryzyko BPD w porównaniu z niską dawką deksametazonu (OR 1,99), hydrokortyzonem (OR 2,53) i beklometazonem (OR 2,75). Nie stwierdzono statystycznie istotnych różnic między różnymi schematami podawania deksametazonu pod względem śmiertelności. Jednak podawanie tego leku długotrwale i w dużych dawkach jest ryzykowne, gdyż zwiększa szanse na wystąpienie porażenia mózgowego. W grupie wcześniaków urodzonych przed 28. tygodniem ciąży i z ekstremalnie niską masą urodzeniową najskuteczniejszy w zapobieganiu BPD okazał się budezonid.

Warto pamiętać, że w części przypadków można zapobiec porodowi przedwczesnemu poprzez eliminację modyfikowalnych, zależnych od matki czynników ryzyka. Brak suplementacji kwasu foliowego, nieleczone nadciśnienie tętnicze, palenie papierosów oraz nadwaga i otyłość przed ciążą są najpowszechniejszymi z nich. W świetle nie tylko tego, ale i wielu innych publikowanych na naszych serwisach doniesień zachęcamy do intensywnego promowania zdrowego, higienicznego i opartego na dowodach naukowych stylu życia.