Jak optymalnie leczyć anemię po porodzie?
Autor: Alicja Kostecka
Data: 11.01.2019
Źródło: AK/www.ajog.org/article/S0002-9378(18)32226-9/fulltext
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Zapotrzebowanie na żelazo w okresie ciąży jest wysokie, a sam poród, niezależnie od sposobu przeprowadzenia, wiąże się z mniejszą lub większą utratą krwi; dane wskazują, że nawet 45% pacjentek po porodzie charakteryzuje się stężeniem hemoglobiny poniżej 11 g/dl, a u około 22% osiąga zakres 8-10 g/dl.
Po porodzie następuje kolejny okres zwiększonego zapotrzebowania metabolicznego - połóg. Ważne jest zatem, by skutecznie i bezpiecznie leczyć niedokrwistość - lepszym wyborem jest żelazo podawane doustnie czy dożylnie? Odpowiedzi dostarczyła metaanaliza, która ukazała się na łamach American Journal of Obstetrics and Gynecology.
Analiza objęła 15 randomizowanych badań, które sumarycznie objęły 2182 pacjentek ze stężeniem hemoglobiny poniżej 12 g/dl po porodzie; 1001 jako leczenie otrzymywało żelazo doustnie, a 1181 dożylnie. Jako wykładnik skuteczności leczenia przyjęto stężenie hemoglobiny na końcu okresu połogowego, czyli w 6. tygodniu po porodzie.
Wykazano, że podawanie żelaza drogą dożylną wiąże się z istotnie większym przyrostem stężenia hemoglobiny w 6. tygodniu po porodzie (mediana różnicy 0,9 g/dl, p=0,0003). Ponadto, w porównaniu z grupą otrzymującą żelazo doustnie, pacjentki leczone żelazem dożylnie charakteryzowały się wyższym stężeniem hemoglobiny w 1,2 i 3. tygodniu leczenia oraz wyższymi stężeniami ferrytyny w 1,2,4 i 6. tygodniu. W grupie tej szybciej dochodziło do poprawy zabarwienia skóry (p=0,01), rzadziej dochodziło do zaparć (p<0,00001) i dyspepsji (p=0,004). Z dożylnym podawaniem żelaza wiąże się jednak niebezpieczeństwo reakcji anafilaktycznych - w badanej populacji częstość tych zdarzeń wynosiła 0,6%.
Powyższe dane wskazują na znacznie wyższą skuteczność dożylnego podawania żelaza w leczeniu niedokrwistości po porodzie; wydaje się zasadne, by takie postępowanie stosować zwłaszcza u pacjentek z nasiloną jej postacią. Korzyści z takiej drogi podawania uzyskuje się także w zakresie znacznej redukcji częstości zdarzeń niepożądanych ze strony układu pokarmowego.
Analiza objęła 15 randomizowanych badań, które sumarycznie objęły 2182 pacjentek ze stężeniem hemoglobiny poniżej 12 g/dl po porodzie; 1001 jako leczenie otrzymywało żelazo doustnie, a 1181 dożylnie. Jako wykładnik skuteczności leczenia przyjęto stężenie hemoglobiny na końcu okresu połogowego, czyli w 6. tygodniu po porodzie.
Wykazano, że podawanie żelaza drogą dożylną wiąże się z istotnie większym przyrostem stężenia hemoglobiny w 6. tygodniu po porodzie (mediana różnicy 0,9 g/dl, p=0,0003). Ponadto, w porównaniu z grupą otrzymującą żelazo doustnie, pacjentki leczone żelazem dożylnie charakteryzowały się wyższym stężeniem hemoglobiny w 1,2 i 3. tygodniu leczenia oraz wyższymi stężeniami ferrytyny w 1,2,4 i 6. tygodniu. W grupie tej szybciej dochodziło do poprawy zabarwienia skóry (p=0,01), rzadziej dochodziło do zaparć (p<0,00001) i dyspepsji (p=0,004). Z dożylnym podawaniem żelaza wiąże się jednak niebezpieczeństwo reakcji anafilaktycznych - w badanej populacji częstość tych zdarzeń wynosiła 0,6%.
Powyższe dane wskazują na znacznie wyższą skuteczność dożylnego podawania żelaza w leczeniu niedokrwistości po porodzie; wydaje się zasadne, by takie postępowanie stosować zwłaszcza u pacjentek z nasiloną jej postacią. Korzyści z takiej drogi podawania uzyskuje się także w zakresie znacznej redukcji częstości zdarzeń niepożądanych ze strony układu pokarmowego.
Przegląd Menopauzalny
