Objętość łożyska między 11. a 14. tygodniem ciąży skorelowana z IUGR oraz preeklampsją
Autor: Alicja Kostecka
Data: 14.11.2018
Źródło: DM/https://obgyn.onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/pd.5356
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Tagi: | USG, badania prenatalne |
Badanie USG w pierwszym trymestrze ciąży dostarcza wielu cennych informacji diagnostycznych, zwłaszcza tych dotyczących możliwości występowania trisomii u dziecka. Ocenia się m.in. przezierność fałdu karkowego, obecność (i długość) kości nosowej, przepływ w zastawce trójdzielnej czy długość ciemieniowo-siedzeniową (umożliwiającą dość precyzyjne określenie wieku ciążowego).
Naukowcy z Uniwersytetu w Atenach zbadali, czy badanie może dostarczyć informacji o ewentualnym ryzyku wystąpienia wewnątrzmacicznego ograniczenia wzrastania płodu (IUGR) i stanu przedrzucawkowego.
W tym celu mierzono objętość łożyska (placental volume, PV) techniką VOCAL. Badanie objęło 34 pacjentki z ciążą powikłaną IUGR, 12 z preeklampsją, 15 z nadciśnieniem indukowanym ciążą oraz 265 zdrowych pacjentek z grupy kontrolnej.
Objętość łożyska zwiększała się wykładniczo wraz ze wzrostem CRL, niezależnie od takich czynników jak wiek matki, jej masa ciała czy status palenia tytoniu; nie dowiedziono także wpływu stężenia wolnej β-hCG, przezierności karkowej i tętna płodu. PV okazało się jednak dodatnio skorelowane ze wzrostem matki, stężeniem PAPP-A i masą urodzeniową.
Oceniany parametr (PV) okazał się pomocny w przewidywaniu IUGR z towarzyszącymi zaburzeniami w przepływie w tętnicach macicznych (p<0,001). Wykazuje on także umiarkowaną wartość predykcyjną w zakresie IUGR bez zaburzeń przepływu w tętnicach macicznych (p<0,001), stanu przedrzucawkowego (p<0,001) oraz nadciśnienia indukowanego ciążą (p<0,001). Ponadto pomiar objętości łożyska okazał się użyteczny w określaniu prawdopodobieństwa porodu przedwczesnego z powodu niewydolności łożyska przed 34. i 37. tygodniem ciąży (p<0,001). Powyższe wyniki skorygowano w oparciu o dodatkowe dane, takie jak masa ciała matki, stężenie PAPP-A i β-hCG.
Badanie dostarcza bardzo cennych informacji o możliwościach USG między 11. a 14. tygodniem ciąży - jedynym jego minusem jest fakt stosunkowo niewielkiej grupy pacjentek. Podobne badania z udziałem dużych grup badawczych stanowiłyby mocny dowód na słuszność powyższych odkryć i mogłyby stanowić wskazanie do rutynowej oceny objętości łożyska, by już na wczesnym etapie ciąży przewidywać potencjalne patologie.
W tym celu mierzono objętość łożyska (placental volume, PV) techniką VOCAL. Badanie objęło 34 pacjentki z ciążą powikłaną IUGR, 12 z preeklampsją, 15 z nadciśnieniem indukowanym ciążą oraz 265 zdrowych pacjentek z grupy kontrolnej.
Objętość łożyska zwiększała się wykładniczo wraz ze wzrostem CRL, niezależnie od takich czynników jak wiek matki, jej masa ciała czy status palenia tytoniu; nie dowiedziono także wpływu stężenia wolnej β-hCG, przezierności karkowej i tętna płodu. PV okazało się jednak dodatnio skorelowane ze wzrostem matki, stężeniem PAPP-A i masą urodzeniową.
Oceniany parametr (PV) okazał się pomocny w przewidywaniu IUGR z towarzyszącymi zaburzeniami w przepływie w tętnicach macicznych (p<0,001). Wykazuje on także umiarkowaną wartość predykcyjną w zakresie IUGR bez zaburzeń przepływu w tętnicach macicznych (p<0,001), stanu przedrzucawkowego (p<0,001) oraz nadciśnienia indukowanego ciążą (p<0,001). Ponadto pomiar objętości łożyska okazał się użyteczny w określaniu prawdopodobieństwa porodu przedwczesnego z powodu niewydolności łożyska przed 34. i 37. tygodniem ciąży (p<0,001). Powyższe wyniki skorygowano w oparciu o dodatkowe dane, takie jak masa ciała matki, stężenie PAPP-A i β-hCG.
Badanie dostarcza bardzo cennych informacji o możliwościach USG między 11. a 14. tygodniem ciąży - jedynym jego minusem jest fakt stosunkowo niewielkiej grupy pacjentek. Podobne badania z udziałem dużych grup badawczych stanowiłyby mocny dowód na słuszność powyższych odkryć i mogłyby stanowić wskazanie do rutynowej oceny objętości łożyska, by już na wczesnym etapie ciąży przewidywać potencjalne patologie.