Preeklampsja z nowym narzędziem diagnostycznym

Stan przedrzucawkowy, definiowany jako nadciśnienie rozwijające się po 20. tygodniu ciąży z towarzyszącym(i) białkomoczem, dysfunkcją nerek, wątrobowy, powikłaniami hematologicznymi i/lub neurologicznymi lub ograniczeniem wzrostu płodu, wikła około 5% ciąż, a licząc wszystkie zaburzenia ciśnienia krwi są one przyczyną około 18% zgonów okołoporodowych u matek.

Wczesne postawienie diagnozy nie zawsze jest łatwe, dlatego grupa brytyjskich naukowców podjęła się opracowania testu pozwalającego na szybsze rozpoznanie. Wyniki ich pracy ukazały się na łamach The Lancet.

Przeprowadzono randomizowane badanie, w którym oceniono, czy oznaczenie stężenia krążącego czynnika wzrostu łożyska (PlGF) zintegrowane z uznanym postępowaniem klinicznym skróci czas diagnostyki i zmniejszy liczbę powikłań okołoporodowych. Badanie objęło ostatecznie 1020 ciężarnych z 11 ośrodków w Wielkiej Brytanii; zakwalifikowano kobiety powyżej 18. roku życia z pojedynczą ciążą między 20. a 36. tygodniem ciąży i z podejrzeniem stanu przedrzucawkowego. U wszystkich badanych kobiet wdrożono standardowe postępowanie oraz oznaczono stężenie PlGF, jednak wynik oznaczenia ujawniono tylko w przypadku grupy badawczej; liczyła ona 573 uczestniczki, w grupie kontrolnej zaś znalazło się 447 kobiet.

Stężenia PlGF poniżej 100 pg/ml charakteryzowały się wysoką dokładnością w potwierdzaniu stanu przedrzucawkowego, który wiązał się z koniecznością ukończenia porodu w ciągu 14 dni; ten test osiągnął wysoką czułość (94,9%) i swoistość (98,3%) u kobiet przed 35. tygodniem ciąży z podejrzeniem preeklampsji. U kobiet w wieku od 35+0 do 36+6 tygodnia ciąży czułość wynosiła 96,2%, a swoistość 97,1%. Wykazano, że mediana czasu do rozpoznania stanu przedrzucawkowego wynosiła 4,1 dnia w grupie badawczej w porównaniu z 1,9 dnia w grupie kontrolnej i różnica ta okazała się istotna statystycznie (p=0,027). Ciężkie powikłania okołoporodowe u matek odnotowano u 24 z 447 kobiet (5%) z grupy kontrolnej w porównaniu z 22 z 573 kobiet (4%) z grupy kontrolnej (p=0,043). Nie wykazano natomiast różnicy w częstości powikłań u noworodków (15% vs 14%), czasie trwania ciąży (36-37 tygodni w obu grupach), śmiertelności wśród noworodków, a także sposobie ukończenia porodu.