Zanieczyszczenie powietrza zwiększa ryzyko niedoczynności tarczycy u kobiet w ciąży

Prawidłowe stężenie hormonów tarczycy jest bardzo istotne nie tylko w trakcie starań o potomstwo, ale i w czasie ciąży. Udowodniono, że nawet subkliniczna niedoczynność tarczycy ponad dwukrotnie zwiększa ryzyko wystąpienia upośledzenia umysłowego u dziecka; podobny efekt występuje przy kliniczne jawnej niedoczynności. Niepokojące dane przedstawił wieloośrodkowy zespół badaczy - wynika z nich, że czynnik ryzyka niedoczynności dosłownie "wisi w powietrzu".

Na łamach The JAMA Network Open przedstawiono wyniki badania obejmującego 9931 kobiet w ciąży pochodzących z Europy (4 grupy) i Stanów Zjednoczonych (1 grupa), które w latach 2002-2008 doczekały się potomstwa. Oszacowano stężenia zanieczyszczeń powietrza w pomieszczeniach mieszkalnych (tj. tlenku azotu i cząstek stałych, tzw. PM) w pierwszym trymestrze ciąży i zestawiono ze stężeniami wolnej tyroksyny, tyreotropiny i peroksydazy tarczycowej w czasie ciąży. Hipotyroksyinemię zdefiniowano jako wolną tyroksynę poniżej 5. percentyla ( przy normalnym poziomie tyreotropiny) zgodnie z wytycznymi American Thyroid Association.

Okazało się, że stężenie tlenku azotu nie wpływało istotnie na funkcję tarczycy kobiet w ciąży. Podobnie nie udowodniono negatywnego wpływu cząstek PM10 - obliczony wzrost ryzyka o 18% na każdy wzrost stężenia o 10 μg/m3 okazał się nieistotny statystycznie.

Istniała znaczna niejednorodność wśród populacji z poszczególnych krajów w odniesieniu do przeciwciał przeciwko TPO (p dla niejednorodności <0,001) - związek stężenia tlenku azotu i PM z autoimmunizacją tarczycy wykazano tylko u kobiet z populacji holenderskiej. Wykazano natomiast, że wysokie niebezpieczeństwo niesie za sobą ekspozycja na drobne cząstki stałe (PM2,5) - każdy wzrost ich stężenia o 5 μg/m3 aż o 21% podnosi ryzyko wystąpienia niedoczynności tarczycy.