FDA zatwierdza sotorasib + panitumumab w leczeniu mCRC
Tagi: | rak jelita grubego, FDA, sotorasib, panitumumab, terapia łaczona |
Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków zatwierdziła sotorasib (Lumakras, Amgen Inc.) w połączeniu z panitumumabem (Vectibix, Amgen Inc.) do leczenia niektórych dorosłych pacjentów z przerzutowym rakiem jelita grubego (mCRC).
Terapia połączeniem wyżej wspomnianych dwóch leków jest wskazana dla pacjentów z mutacją KRAS G12C mCRC, jak ustalono za pomocą testu zatwierdzonego przez FDA, zastosowanego u pacjentów, którzy wcześniej otrzymali leczenie chemioterapią opartą na fluoropirymidynie, oksaliplatynie i irynotekanie. FDA zatwierdziła również zestaw therascreen KRAS RGQ PCR Kit (QIAGEN GmbH) jako towarzyszące urządzenie diagnostyczne do identyfikacji kwalifikujących się pacjentów.
Zatwierdzenie sotorasibu z panitumumabem opierało się na wynikach randomizowanego, otwartego, kontrolowanego badania CodeBreaK 300, które wykazało poprawę ogólnych wskaźników odpowiedzi (ORR) i przeżycia wolnego od progresji choroby (PFS) w przypadku sotorasibu i panitumumabu w porównaniu z wyborem badacza obejmującym triflurydynę/typiracyl lub regorafenib, które są obecnie standardowymi opcjami leczenia.
Mediana PFS wynosiła 5,6 miesiąca u 53 pacjentów przydzielonych losowo do otrzymywania 960 mg doustnego sotorasibu raz dziennie plus 6 mg/kg dożylnego (IV) panitumumabu co 2 tygodnie oraz 2 miesiące u 54 pacjentów przydzielonych losowo do otrzymywania terapii standardowej (współczynnik ryzyka [HR] 0,48). ORR wynosił odpowiednio 26 proc. i 0 proc., a czas trwania odpowiedzi sotorasibu/panitumumabu wynosił 4,4 miesiąca. Nie zaobserwowano istotnej różnicy w PFS między stosowaniem standardowej opieki a grupą 53 pacjentów, którzy otrzymywali 240 mg doustnego sotorasibu dziennie plus 6 mg/kg dożylnego panitumumabu co 2 tygodnie.
Całkowite przeżycie (OS) nie różniło się istotnie pomiędzy grupami leczonymi w analizie końcowej, jednak badanie nie miało mocy statystycznej w odniesieniu do OS.
Działania niepożądane występujące co najmniej u 20 proc. pacjentów otrzymujących sotorasib/panitumumab to wysypka, suchość skóry, biegunka, zapalenie jamy ustnej, zmęczenie i ból mięśniowo-szkieletowy. Częste nieprawidłowości laboratoryjne stopnia 3.–4., które wystąpiły u dwóch lub więcej pacjentów, obejmowały zmniejszenie stężenia magnezu, zmniejszenie stężenia potasu, zmniejszenie skorygowanego stężenia wapnia i zwiększenie stężenia potasu.
Zalecana dawka sotorasibu to 960 mg podawane doustnie raz dziennie i przed pierwszą infuzją panitumumabu. Zalecana dawka panitumumabu to 6 mg/kg w postaci infuzji dożylnej co 14 dni do progresji choroby, niedopuszczalnej toksyczności lub do momentu wstrzymania lub przerwania podawania sotorasibu, zgodnie z zaleceniami.