Kontrowersje wokół leczenia zaćmy
Redaktor: Marta Koblańska
Data: 16.09.2014
Źródło: Pracodawcy RP/MK
Działy:
Poinformowano nas
Aktualności
– Propozycja Ministerstwa Zdrowia, by kryterium do kwalifikacji leczenia zaćmy był pomiar ostrości widzenia (≤ 0,4), a nie, jak było dotychczas, autonomiczna decyzja lekarza poparta subiektywnymi odczuciami pacjenta, to bardzo kontrowersyjny pomysł – mówi Andrzej Mądrala, Wiceprezydent Pracodawców RP.
Propozycja, która znalazła się w projekcie rozporządzenia Ministerstwa Zdrowia, w nieuprawniony sposób obniży dostępność leczenia, skazując pacjentów na leczenie finansowane z własnych środków. Poza tym istotnie obniży to komfort życia osób starszych, a w wielu przypadkach wręcz wykluczy ich z życia zawodowego, zwiększając koszty transferów socjalnych.
Zaćma jest chorobą cywilizacyjną, coraz częściej występującą m.in. w związku z wydłużającą się średnią długością życia. Zdecydowana większość operacji (66,5 proc.) przeprowadzana jest wśród osób w grupie wiekowej 61–80 lat. Problem ten dotyczy jednak także osób młodszych – według statystyk Narodowego Funduszu Zdrowia, blisko 10 proc. operacji (czyli blisko 20 tys.) zostało wykonanych w grupie osób w wieku 18–60 lat.
Schorzenie to stwarza wiele problemów pracownikom. Jak wynika z danych ZUS, w 2013 r. z uwagi na zaćmę jedna osoba przebywała na zwolnieniu lekarskim średnio ok. 22 dni, co przy grubo ponad 17 tys. zwolnieniach daje w sumie 400 tys. dni „chorobowego”.
Przyjęcie kryterium ostrości widzenia na poziomie 0,4 jako kwalifikacja do operacji zaćmy miałoby wpływ na działalność przedsiębiorców i pracowników.
Wiele osób posiadających prawo do ubezpieczenia zdrowotnego, a zatem uprawnionych do uzyskania bezpłatnego świadczenia gwarantowanego w zakresie chirurgicznego usunięcia zaćmy, reprezentuje zawody, do których wykonywania konieczne jest posiadanie aktualnego okresowego badania lekarskiego. Odpowiednie zaświadczenie wydaje lekarz medycyny pracy, m.in. na podstawie poświadczenia przez okulistę zdolności do pracy, w tym ostrości wzroku do dali (z korekcją lub bez) w zakresach pomiędzy 0,5 a 0,8. Są to np.:
• zawodowi kierowcy,
• kierujący pojazdem samochodowym, podlegający ustawie o transporcie drogowym,
• motorniczowie,
• pracujący na wysokości powyżej 3 metrów,
• zajmujący się monitoringiem prac wymagających szczególnej sprawności, np. przy obsłudze pulpitów sterowniczych, sygnalizatorów, w centrach kontroli, operatorzy sprzętu drogowego, budowlanego, robót ziemnych,
• operatorzy urządzeń podnośnikowych,
• obsługujący maszyny w ruchu i inne urządzenia grożące urazem,
• wykonujący pracę związaną z posługiwaniem się bronią.
Aktualny projekt rozporządzenia Ministra Zdrowia pozbawia ich prawa do świadczenia gwarantowanego, a co za tym idzie możliwości wykonywania dotychczasowej pracy. Zwiększa także koszty państwa w zakresie wydatków na zasiłki dla bezrobotnych i różne inne świadczenia społeczne, związane z ubóstwem osób pozostających bez pracy.
Należy także zwrócić uwagę na fakt, że przyjęcie kryterium ≤ 0,4 jest całkowicie niezgodne z wiedzą medyczną z zakresu okulistyki. Towarzystwa naukowe na całym świecie w swoich standardach postępowania w zakresie kwalifikacji do chirurgicznego zabiegu usunięcia zaćmy stoją na stanowisku, iż ostrość wzroku nie może być jedynym kryterium. Dlatego też decyzja o zakwalifikowaniu do operacji powinna być podjęta przez lekarza w oparciu o subiektywną ocenę pacjenta, dotyczącą odczuwania przez niego pogorszenia wzroku.
Zaćma jest chorobą cywilizacyjną, coraz częściej występującą m.in. w związku z wydłużającą się średnią długością życia. Zdecydowana większość operacji (66,5 proc.) przeprowadzana jest wśród osób w grupie wiekowej 61–80 lat. Problem ten dotyczy jednak także osób młodszych – według statystyk Narodowego Funduszu Zdrowia, blisko 10 proc. operacji (czyli blisko 20 tys.) zostało wykonanych w grupie osób w wieku 18–60 lat.
Schorzenie to stwarza wiele problemów pracownikom. Jak wynika z danych ZUS, w 2013 r. z uwagi na zaćmę jedna osoba przebywała na zwolnieniu lekarskim średnio ok. 22 dni, co przy grubo ponad 17 tys. zwolnieniach daje w sumie 400 tys. dni „chorobowego”.
Przyjęcie kryterium ostrości widzenia na poziomie 0,4 jako kwalifikacja do operacji zaćmy miałoby wpływ na działalność przedsiębiorców i pracowników.
Wiele osób posiadających prawo do ubezpieczenia zdrowotnego, a zatem uprawnionych do uzyskania bezpłatnego świadczenia gwarantowanego w zakresie chirurgicznego usunięcia zaćmy, reprezentuje zawody, do których wykonywania konieczne jest posiadanie aktualnego okresowego badania lekarskiego. Odpowiednie zaświadczenie wydaje lekarz medycyny pracy, m.in. na podstawie poświadczenia przez okulistę zdolności do pracy, w tym ostrości wzroku do dali (z korekcją lub bez) w zakresach pomiędzy 0,5 a 0,8. Są to np.:
• zawodowi kierowcy,
• kierujący pojazdem samochodowym, podlegający ustawie o transporcie drogowym,
• motorniczowie,
• pracujący na wysokości powyżej 3 metrów,
• zajmujący się monitoringiem prac wymagających szczególnej sprawności, np. przy obsłudze pulpitów sterowniczych, sygnalizatorów, w centrach kontroli, operatorzy sprzętu drogowego, budowlanego, robót ziemnych,
• operatorzy urządzeń podnośnikowych,
• obsługujący maszyny w ruchu i inne urządzenia grożące urazem,
• wykonujący pracę związaną z posługiwaniem się bronią.
Aktualny projekt rozporządzenia Ministra Zdrowia pozbawia ich prawa do świadczenia gwarantowanego, a co za tym idzie możliwości wykonywania dotychczasowej pracy. Zwiększa także koszty państwa w zakresie wydatków na zasiłki dla bezrobotnych i różne inne świadczenia społeczne, związane z ubóstwem osób pozostających bez pracy.
Należy także zwrócić uwagę na fakt, że przyjęcie kryterium ≤ 0,4 jest całkowicie niezgodne z wiedzą medyczną z zakresu okulistyki. Towarzystwa naukowe na całym świecie w swoich standardach postępowania w zakresie kwalifikacji do chirurgicznego zabiegu usunięcia zaćmy stoją na stanowisku, iż ostrość wzroku nie może być jedynym kryterium. Dlatego też decyzja o zakwalifikowaniu do operacji powinna być podjęta przez lekarza w oparciu o subiektywną ocenę pacjenta, dotyczącą odczuwania przez niego pogorszenia wzroku.
