Mapy potrzeb zdrowotnych rysowane na kolanie
Redaktor: Bartłomiej Leśniewski
Data: 07.12.2015
Źródło: BL
Bez map potrzeb zdrowotnych nie będzie pomocy unijnej. Jest presja czasu. I obawa, że mapy rysowane w pośpiechu będą niedokładne i nie spełnią pokładanych w nich nadziei.
Jakie nadzieje i obawy wiążą menedżerowie szpitali z mapami? Przeprowadziliśmy sondę.
Mariusz Paszko, prezes Zamojskiego Szpitala Niepublicznego
- Nadzieję wiążemy z tym, że w końcu pojawią się sprawiedliwe wyceny. Że w końcu za mapami, które też będą katalogiem jeśli nie życzeń, to przynajmniej oczekiwań, pójdą pieniądze na zaspokojenie tychże. Że będzie rzetelne badanie jakości świadczeń udzielanych przez szpitalne jednostki. A obawy? że nic z tego nie wyjdzie. Że tak jak poprzednimi razami – a próby były – mapy sporządzone zostaną „na chybcika”, bez uwzględnienia realnych potrzeb zdrowotnych.
Irena Petryna Dyrektor Samodzielnego Publicznego Zespołu Gruźlicy i Chorób Płuc w Olsztynie.
- My nie mamy rzetelnych danych, na których można oprzeć budowę mapy potrzeb zdrowotnych. I to jest moja główna obawa dotycząca prób ich konstruowania. Nie mamy dobrze policzonych potrzeb zdrowotnych, nie mamy dobrych statystyk. A bez tego przecież map dobrze wyrysować nie można. Można oczywiście wiązać z mapami nadzieje, że nareszcie w polskiej ochronie zdrowia pojawi się element planowania. To dawno oczekiwane. Ale można równie dobrze obawiać się tego, że to planowanie oparte będzie na niewłaściwych podstawach. Dlatego – złe.
Krzysztof Czerkas, członek Rady Naczelnej Polskiej Federacji Szpitali , wykładowca Wyższej Szkoły Bankowej w Gdańsku
- Rysowanie map potrzeb zdrowotnych to nie pierwsza w Polsce próba określenia i zaplanowania pacjenckiego popytu na świadczenia ochrony, czy też służby zdrowia. Wcześniejsze były źle przygotowane. A to dlatego, że u podstaw ich przygotowania leżało nie dobro pacjenta, a interes polityczny rysownika mapy, wójta, starosty, wojewody. Mam wielkie obawy, że ten sposób myślenia powtórzy przy powstaniu obecnych map.
Pełny tekst sondy ukaże się w Biuletynie Polskiej Federacji Szpitali
Mariusz Paszko, prezes Zamojskiego Szpitala Niepublicznego
- Nadzieję wiążemy z tym, że w końcu pojawią się sprawiedliwe wyceny. Że w końcu za mapami, które też będą katalogiem jeśli nie życzeń, to przynajmniej oczekiwań, pójdą pieniądze na zaspokojenie tychże. Że będzie rzetelne badanie jakości świadczeń udzielanych przez szpitalne jednostki. A obawy? że nic z tego nie wyjdzie. Że tak jak poprzednimi razami – a próby były – mapy sporządzone zostaną „na chybcika”, bez uwzględnienia realnych potrzeb zdrowotnych.
Irena Petryna Dyrektor Samodzielnego Publicznego Zespołu Gruźlicy i Chorób Płuc w Olsztynie.
- My nie mamy rzetelnych danych, na których można oprzeć budowę mapy potrzeb zdrowotnych. I to jest moja główna obawa dotycząca prób ich konstruowania. Nie mamy dobrze policzonych potrzeb zdrowotnych, nie mamy dobrych statystyk. A bez tego przecież map dobrze wyrysować nie można. Można oczywiście wiązać z mapami nadzieje, że nareszcie w polskiej ochronie zdrowia pojawi się element planowania. To dawno oczekiwane. Ale można równie dobrze obawiać się tego, że to planowanie oparte będzie na niewłaściwych podstawach. Dlatego – złe.
Krzysztof Czerkas, członek Rady Naczelnej Polskiej Federacji Szpitali , wykładowca Wyższej Szkoły Bankowej w Gdańsku
- Rysowanie map potrzeb zdrowotnych to nie pierwsza w Polsce próba określenia i zaplanowania pacjenckiego popytu na świadczenia ochrony, czy też służby zdrowia. Wcześniejsze były źle przygotowane. A to dlatego, że u podstaw ich przygotowania leżało nie dobro pacjenta, a interes polityczny rysownika mapy, wójta, starosty, wojewody. Mam wielkie obawy, że ten sposób myślenia powtórzy przy powstaniu obecnych map.
Pełny tekst sondy ukaże się w Biuletynie Polskiej Federacji Szpitali
