RZS – najczęstsza i najbardziej agresywna przewlekła choroba układu ruchu
Redaktor: test test2
Data: 28.06.2010
Działy:
Poinformowano nas
Aktualności
Problem reumatoidalnego zapalenia stawów dotyka około 400 tys. osób w Polsce. Jest to najczęściej występująca oraz najbardziej agresywna, przewlekła zapalna chorobą tkanki łącznej, która w konsekwencji prowadzi do niepełnosprawności chorych i utraty życiowej samodzielności.
Każdego roku grupa chorych powiększa się o kolejnych 8 do 16 tysięcy osób. Wbrew powszechnie panującemu przekonaniu RZS nie jest chorobą wyłącznie seniorów - chorują na nią osoby młode w okresie największej aktywności życiowej i zawodowej. Każdy chory zmaga się z chorobą i trudnymi do rozwiązania następstwami RZS do końca życia.
Jest to choroba autoimmunologiczna co oznacza, że w jej wyniku układ odpornościowy organizmu produkuje przeciwciała niszczące własne tkanki. RZS atakuje przede wszystkim układ ruchu, ale wywołany przez niego proces zapalny może również objąć także narządy wewnętrzne, np.: narząd wzroku (np.: suche zapalenie rogówki i spojówek), płuca, nerki (np.: kłębkowe zapalenie nerek w późniejszym stadium choroby), układ krwionośny i krążenia (np.: niedokrwistość, problemy kardiologiczne), układ nerwowy (np.: zapalenie nerwów obwodowych). Choroba objawia się bólem, obrzękiem i sztywnością poranną stawów. RZS utrudnia, a nawet wręcz uniemożliwia choremu wykonywanie najprostszych codziennych czynności i nieprawidłowo leczone może doprowadzić chorego do poważnego stanu niepełnosprawności, a nawet śmierci.
Przyczyny reumatoidalnego zapalenia stawów dotąd nie są w pełni znane i opinie specjalistów na ten temat są podzielone. Ryzyko zachorowania na RZS zwiększa się wraz z wystąpieniem choroby we wcześniejszych pokoleniach, czyli jest związane z uwarunkowaniami genetycznymi. Inna teoria głosi, że RZS wywołują drobnoustroje, które po wniknięciu do organizmu powodują nieprawidłowe reakcje układu odpornościowego. Ich skutkiem jest atak na własne komórki i stan zapalny stawów. Bezpośrednim powodem sprzyjającym rozwijaniu się choroby mogą być także silne przeżycia i emocje. Istotny wpływ na pojawienie się reumatoidalnego zapalenia stawów ma również styl życia. Palenie papierosów, otyłość, długotrwały stres, znaczny wysiłek fizyczny a nawet poród mogą zaostrzyć RZS. Chorobę wywołuje wiele czynników nakładających się na siebie.
Reumatoidalne zapalenie stawów przebiega u każdego chorego w sposób indywidualny. Może rozwijać się systematycznie i stale lub też rzutami, w których następują nagłe zaostrzenia choroby. Remisje mogą trwać od kilku tygodni do nawet kilku lat. Nasilenie bólu i objawów zapalenia może być różne: od niewielkich dolegliwości do bardzo bolesnych stanów utrudniających codzienne życie. Po 10 -12 latach choroby, u ponad 80% chorych stwierdza się uszkodzenia i niestabilność stawów. Dolegliwości RZS są przyczyną częstszych zwolnień lekarskich, hospitalizacji i inwalidztwa. Przebieg choroby i następstwa (ograniczenie ruchomości stawów) zależą od odpowiedniego leczenia i codziennej rehabilitacji.
Reumatoidalne zapalenie stawów jest chorobą przewlekłą. Objawy choroby nasilają się wraz z jej rozwojem. Stąd bardzo ważnym dla chorego jest rozpoznanie choroby na jak najwcześniejszym etapie i szybkie rozpoczęcie terapii. Celem leczenia RZS, ze względu na przewlekły charakter choroby, jest zahamowanie jej postępu, zmniejszenie dolegliwości i objawów, doprowadzenie do remisji choroby, poprawa sprawności i funkcjonalności aparatu ruchu. Terapia RZS musi być kompleksowa i obejmuje leczenie farmakologiczne, rehabilitacyjne, ortopedyczne, psychologiczne.
Ze względu na indywidualny przebieg RZS, stosuje się wiele metod leczenia, dobierając terapię do typu choroby, stopnia zaawansowania, indywidualnych cech chorego związanych z tolerancją i odpowiedzią na leczenie. Należy więc wybrać lek o optymalnej skuteczności przy minimalnych objawach ubocznych. W leczeniu RZS stosuje się trzy typy leków: leki zmniejszające objawy choroby (niesteroidowe leki przeciwzapalne, glikokortykosteroidy), leki modyfikujące przebieg choroby – klasyczne metody terapii uznawane za podstawowe w leczeniu RZS oraz biologiczne leki modyfikujące przebieg choroby. Terapia biologiczna, zgodnie z zaleceniami, może być stosowana u chorych, u których leczenie klasycznymi LMPCh nie przyniosło pożądanych efektów.
Stale powiększająca się liczba chorych na RZS w Polsce, zagrożenia ograniczeniami narzucanymi przez chorobę, codzienne problemy chorych nadają reumatoidalnemu zapaleniu stawów rangę problemu społecznego. Poznanie problematyki związanej z RZS czyli zrozumienie sytuacji tej społeczności i trudności, z którymi chorzy muszą się zmagać przez wiele lat może wesprzeć ich w radzeniu sobie z chorobą i aktywnym uczestniczeniu w życiu społeczeństwa.
Jest to choroba autoimmunologiczna co oznacza, że w jej wyniku układ odpornościowy organizmu produkuje przeciwciała niszczące własne tkanki. RZS atakuje przede wszystkim układ ruchu, ale wywołany przez niego proces zapalny może również objąć także narządy wewnętrzne, np.: narząd wzroku (np.: suche zapalenie rogówki i spojówek), płuca, nerki (np.: kłębkowe zapalenie nerek w późniejszym stadium choroby), układ krwionośny i krążenia (np.: niedokrwistość, problemy kardiologiczne), układ nerwowy (np.: zapalenie nerwów obwodowych). Choroba objawia się bólem, obrzękiem i sztywnością poranną stawów. RZS utrudnia, a nawet wręcz uniemożliwia choremu wykonywanie najprostszych codziennych czynności i nieprawidłowo leczone może doprowadzić chorego do poważnego stanu niepełnosprawności, a nawet śmierci.
Przyczyny reumatoidalnego zapalenia stawów dotąd nie są w pełni znane i opinie specjalistów na ten temat są podzielone. Ryzyko zachorowania na RZS zwiększa się wraz z wystąpieniem choroby we wcześniejszych pokoleniach, czyli jest związane z uwarunkowaniami genetycznymi. Inna teoria głosi, że RZS wywołują drobnoustroje, które po wniknięciu do organizmu powodują nieprawidłowe reakcje układu odpornościowego. Ich skutkiem jest atak na własne komórki i stan zapalny stawów. Bezpośrednim powodem sprzyjającym rozwijaniu się choroby mogą być także silne przeżycia i emocje. Istotny wpływ na pojawienie się reumatoidalnego zapalenia stawów ma również styl życia. Palenie papierosów, otyłość, długotrwały stres, znaczny wysiłek fizyczny a nawet poród mogą zaostrzyć RZS. Chorobę wywołuje wiele czynników nakładających się na siebie.
Reumatoidalne zapalenie stawów przebiega u każdego chorego w sposób indywidualny. Może rozwijać się systematycznie i stale lub też rzutami, w których następują nagłe zaostrzenia choroby. Remisje mogą trwać od kilku tygodni do nawet kilku lat. Nasilenie bólu i objawów zapalenia może być różne: od niewielkich dolegliwości do bardzo bolesnych stanów utrudniających codzienne życie. Po 10 -12 latach choroby, u ponad 80% chorych stwierdza się uszkodzenia i niestabilność stawów. Dolegliwości RZS są przyczyną częstszych zwolnień lekarskich, hospitalizacji i inwalidztwa. Przebieg choroby i następstwa (ograniczenie ruchomości stawów) zależą od odpowiedniego leczenia i codziennej rehabilitacji.
Reumatoidalne zapalenie stawów jest chorobą przewlekłą. Objawy choroby nasilają się wraz z jej rozwojem. Stąd bardzo ważnym dla chorego jest rozpoznanie choroby na jak najwcześniejszym etapie i szybkie rozpoczęcie terapii. Celem leczenia RZS, ze względu na przewlekły charakter choroby, jest zahamowanie jej postępu, zmniejszenie dolegliwości i objawów, doprowadzenie do remisji choroby, poprawa sprawności i funkcjonalności aparatu ruchu. Terapia RZS musi być kompleksowa i obejmuje leczenie farmakologiczne, rehabilitacyjne, ortopedyczne, psychologiczne.
Ze względu na indywidualny przebieg RZS, stosuje się wiele metod leczenia, dobierając terapię do typu choroby, stopnia zaawansowania, indywidualnych cech chorego związanych z tolerancją i odpowiedzią na leczenie. Należy więc wybrać lek o optymalnej skuteczności przy minimalnych objawach ubocznych. W leczeniu RZS stosuje się trzy typy leków: leki zmniejszające objawy choroby (niesteroidowe leki przeciwzapalne, glikokortykosteroidy), leki modyfikujące przebieg choroby – klasyczne metody terapii uznawane za podstawowe w leczeniu RZS oraz biologiczne leki modyfikujące przebieg choroby. Terapia biologiczna, zgodnie z zaleceniami, może być stosowana u chorych, u których leczenie klasycznymi LMPCh nie przyniosło pożądanych efektów.
Stale powiększająca się liczba chorych na RZS w Polsce, zagrożenia ograniczeniami narzucanymi przez chorobę, codzienne problemy chorych nadają reumatoidalnemu zapaleniu stawów rangę problemu społecznego. Poznanie problematyki związanej z RZS czyli zrozumienie sytuacji tej społeczności i trudności, z którymi chorzy muszą się zmagać przez wiele lat może wesprzeć ich w radzeniu sobie z chorobą i aktywnym uczestniczeniu w życiu społeczeństwa.
