Chemioterapia okołooperacyjna u chorych na raka jelita grubego z przerzutami do wątroby

ASCO 2012: W badaniu III fazy (EORTC 40983) porównano 2 strategie leczenie pierwotnie operacyjnych przerzutów do wątroby. W jednym ramieniu badania chorzy leczeni byli wyłącznie chirurgicznie, w drugim badanych poddano chemioterapii okołooperacyjnej.

Do randomizowanego badania III fazy włączono 364 chorych, u których stwierdzono nie więcej niż 4 przerzuty do wątroby. Połowa chorych otrzymywała chemioterapię okołooperacyjną polegającą na zastosowaniu 6 cykli według schematu FOLFOX4 (oksaliplatyna, 5-fluorouracyl, leukoworyna) przed zabiegiem operacyjnym oraz 6 cykli po resekcji przerzutów. Mediana czasu obserwacji wynosiła 8,5 lat. Pierwszoplanowym punktem końcowym była ocena przeżycia wolnego od progresji (PFS – progression free survival). Wyniki badania po raz pierwszy prezentowano podczas spotkania ASCO w 2007 roku. Wykazano wtedy wyższy odsetek 3-letniego PFS u chorych otrzymujących chemioterapię okołooperacyjną – 36% vs 28% (HR 0.77, 95%CI 0.6-1.0, p=0.041). Podczas tegorocznego spotkania ASCO zaprezentowano medianę całkowitego przeżycia chorych (OS – overall survival), która była dłuższa w grupie otrzymującej chemioterapię (61 vs 54 miesięcy), jednak różnica ta nie była istotna statystycznie (HR=0.88, 95% CI 0.68-1.14, p=0.34).
Po stwierdzonej progresji choroby chemioterapię drugiej linii zastosowano u 59% badanych poddanych wcześniej okołooperacyjnej chemioterapii, natomiast u chorych, u których wcześniej przeprowadzono jedynie leczenie chirurgiczne zmian przerzutowych w wątrobie leczenie cytostatykami zastosowano u 77%.
Autorzy badania podkreślają, że brak różnic pomiędzy badanymi grupami w zakresie mediany OS może być spowodowany zastosowania chemioterapii drugiej linii u większego odsetka chorych leczonych wcześniej jedynie chirurgicznie z powodu przerzutów do wątroby. Na wyniki badania może mieć również wpływ większa ilość zgonów niezwiązanych z nowotworem u chorych otrzymujących chemioterapię okołooperacyjną.