Czas ma znaczenie – leczenie chirurgiczne po radioterapii w raku odbytnicy
Autor: Katarzyna Bakalarska
Data: 28.01.2015
Źródło: Gastrointestinal Cancers Symposium (15-17 stycznia 2015, San Francisco, USA).
Podczas Gastrointestinal Cancers Symposium 2015 w San Francisco zaprezentowano wyniki badania, które potwierdziło, że istnieje istotny związek pomiędzy całkowitą odpowiedzią patologiczną i odstępem czasowym pomiędzy leczeniem chirurgicznym oraz radioterapią w raku odbytnicy (p=0,0002). Wyższy odsetek całkowitych odpowiedzi patologicznych odnotowano, gdy zabieg chirurgiczny wykonywano do 60 dni od zakończenia radioterapii. Gdy czas ten przekraczał 60 dni odnotowano wyższy odsetek dodatnich marginesów chirurgicznych.
Kiedy zabieg chirurgiczny przeprowadzono do 30 dni od zakończenia radioterapii, 4% chorych miało całkowitą odpowiedź, natomiast kiedy czas ten wynosił 75 dni, całkowitą odpowiedź stwierdzono u 9,3% chorych. Dalsze odroczenie leczenia chirurgicznego o więcej niż 75 dni powodowało zmniejszenie odsetka całkowitych odpowiedzi.
Zauważono natomiast, że opóźnienie leczenia operacyjnego o więcej niż 60 dni wiązało się z 20% wzrostem ryzyka śmiertelności (95% CI1,068-1,367). Im większy przedział czasowy od zakończenia radioterapii do zabiegu operacyjnego, tym efekt ten był bardziej zaznaczony. Przedział czasowy dłuższy niż 75 dni wiązał się z 28% wzrostem ryzyka śmiertelności (CI 1,06-1,55), natomiast jeśli przedział ten był mniejszy niż 60 dni widoczne były korzyści w zakresie przeżycia.
W badaniach retrospektywnych wykazano, że wydłużenie odstępu czasowego pomiędzy radioterapią a zabiegiem chirurgicznym wiąże się ze wzrostem całkowitych odpowiedzi patologicznych.
W badaniu oceniano chorych ujętych w National Cancer Database, którzy stanowili około 70% nowo zdiagnozowanych nowotworów.
Większość chorych była rasy białej (87,2%), płci męskiej (63,9%), zastosowano u nich resekcję przednią dolną (57,3%), lub resekcję brzuszno - kroczową (28,4%). Mediana czasu przeżycia wynosiła 66,6 miesiąca. U wszystkich chorych zastosowano przedoperacyjną radioterapię, a u większości również chemioterapię.
Do czynników prognostycznych przeżycia całkowitego zaliczono: wiek, margines chirurgiczny, indeks chorób współistniejących, czas do wypisu ze szpitala po zabiegu chirurgicznym, stopień zaawansowania patologicznego TNM oraz zarobki chorego (p<0,05 dla wszystkich czynników).
W analizie wieloczynnikowej ważne okazały się być wiek, płeć oraz ubezpieczenie. Również chorzy leczeni w ośrodkach akademickich mieli lepsze długoterminowe wyniki leczenia niż chorzy leczeni w szpitalach miejskich.
Duże retrospektywne badania potwierdzają koncepcję, że dłuższa przerwa pomiędzy zakończeniem chemioradioterapii oraz leczeniem chirurgicznym jest konieczna do poprawy odsetka całkowitych resekcji patologicznych. Jednakże oczekiwanie ponad 60 dni zmniejsza przeżycie całkowite. Całkowita odpowiedź jst predyktorem wyników leczenia.
Zauważono natomiast, że opóźnienie leczenia operacyjnego o więcej niż 60 dni wiązało się z 20% wzrostem ryzyka śmiertelności (95% CI1,068-1,367). Im większy przedział czasowy od zakończenia radioterapii do zabiegu operacyjnego, tym efekt ten był bardziej zaznaczony. Przedział czasowy dłuższy niż 75 dni wiązał się z 28% wzrostem ryzyka śmiertelności (CI 1,06-1,55), natomiast jeśli przedział ten był mniejszy niż 60 dni widoczne były korzyści w zakresie przeżycia.
W badaniach retrospektywnych wykazano, że wydłużenie odstępu czasowego pomiędzy radioterapią a zabiegiem chirurgicznym wiąże się ze wzrostem całkowitych odpowiedzi patologicznych.
W badaniu oceniano chorych ujętych w National Cancer Database, którzy stanowili około 70% nowo zdiagnozowanych nowotworów.
Większość chorych była rasy białej (87,2%), płci męskiej (63,9%), zastosowano u nich resekcję przednią dolną (57,3%), lub resekcję brzuszno - kroczową (28,4%). Mediana czasu przeżycia wynosiła 66,6 miesiąca. U wszystkich chorych zastosowano przedoperacyjną radioterapię, a u większości również chemioterapię.
Do czynników prognostycznych przeżycia całkowitego zaliczono: wiek, margines chirurgiczny, indeks chorób współistniejących, czas do wypisu ze szpitala po zabiegu chirurgicznym, stopień zaawansowania patologicznego TNM oraz zarobki chorego (p<0,05 dla wszystkich czynników).
W analizie wieloczynnikowej ważne okazały się być wiek, płeć oraz ubezpieczenie. Również chorzy leczeni w ośrodkach akademickich mieli lepsze długoterminowe wyniki leczenia niż chorzy leczeni w szpitalach miejskich.
Duże retrospektywne badania potwierdzają koncepcję, że dłuższa przerwa pomiędzy zakończeniem chemioradioterapii oraz leczeniem chirurgicznym jest konieczna do poprawy odsetka całkowitych resekcji patologicznych. Jednakże oczekiwanie ponad 60 dni zmniejsza przeżycie całkowite. Całkowita odpowiedź jst predyktorem wyników leczenia.
