Długookresowe wyniki leczenia chorych na raka piersi z zajęciem węzłów chłonnych N3a
Autor: Marta Koblańska
Data: 02.03.2017
Źródło: Antonio Grassadonia, Patrizia Vici, teresa Gammuci i wsp.
W publikacji przedstawiono dane pochodzące od 130 chorych na raka piersi z zajęciem węzłów chłonnych ocenianym w czasie zabiegu chirurgicznego (pN3a wg TNM), analizując ich wpływ na długookresowe wyniki leczenia.
• W całej populacji chorych wskaźniki 5-letniego przeżycia wolnego od choroby (disease-free survival, DFS) i przeżycia całkowitego (overall survival, OS) wyniosły odpowiednio 61,8% i 71,5%.
• Niezależne czynniki gorszego rokowania obejmowały brak ekspresji receptora progesteronowego oraz wskaźnik Ki-67 ≥20%.
Celem badania była analiza czynników wpływających na długookresowe wyniki leczenia u chorych na pierwotnego raka piersi, u których w czasie zabiegu operacyjnego stwierdzono obecność 10 lub więcej ognisk przerzutowych w węzłach chłonnych pachowych (pN3a).
Od stycznia 1990 roku do grudnia 2015 roku do badania włączono ogółem 130 chorych na raka piersi z zajęciem węzłów chłonnych określonym w czasie operacji na pN3a. Mediana wieku w czasie operacji wynosiła 58 lat (29-85). Większość chorych była w okresie pomenopauzalnym. Mastektomię i operację oszczędzającą wykonano odpowiednio u 69 (53,1%) i 61 (46,9%) chorych. U 29 chorych (22,3%) stosowano chemioterapię neoadjuwantową. Analizę niezależnych czynników prognostycznych, związanych z DFS i OS przeprowadzono przy użyciu wieloczynnikowego modelu proporcjonalnych hazardów Coxa.
Po okresie obserwacji z medianą 6,4 roku (zakres od 0,87 do 25 lat) u 2 chorych stwierdzono nawrót miejscowy, u 59 przerzuty odległe (u 1 chorej wraz z nawrotem miejscowym), a 52 chore zmarły. Wskaźniki 5-letniego przeżycia wolnego od choroby (DFS) i przeżycia całkowitego (OS) wyniosły odpowiednio 61,8% i 71,5%.
W analizie wieloczynnikowej wykazano, że stopień zajęcia węzłów chłonnych pN3a po chemioterapii neoadjuwantowej (ypN3a) wiązał się statystycznie istotnie ze zwiększeniem ryzyka nawrotu choroby (HR 1,92, p=0,02) i zgonu (HR 2,05, p=0,029). Brak ekspresji receptora progesteronowego (progesterone receptor, PR) był cechą guza nowotworowego, która w najsilniejszy sposób wiązała się z pogorszeniem rokowania, zarówno w odniesieniu do nawrotu choroby (HR 2,55, p <0,001) jak i zgonu (HR 2,23, p=0,019). Wysoka wartość wskaźnika Ki-67 (≥20%) statystycznie istotnie wiązała się ze skróceniem OS (HR 2,03, p=0,027), jednak bez wpływu DFS.
Podsumowując stwierdzono, że pomimo ograniczeń, takich jak niewielka liczebność badanej grupy oraz retrospektywny charakter badania, uzyskano interesujące dane dotyczące codziennej praktyki klinicznej oraz rokowania u chorych na raka piersi pN3a. Wyniki badania pokazują, że stopień zajęcia węzłów chłonnych ypN3a, brak ekspresji PR oraz wskaźnik Ki-67 ≥20% niekorzystnie wpływają na długookresowe wyniki leczenia chorych na raka piersi z zajęciem węzłów chłonnych stopnia pN3a.
• Niezależne czynniki gorszego rokowania obejmowały brak ekspresji receptora progesteronowego oraz wskaźnik Ki-67 ≥20%.
Celem badania była analiza czynników wpływających na długookresowe wyniki leczenia u chorych na pierwotnego raka piersi, u których w czasie zabiegu operacyjnego stwierdzono obecność 10 lub więcej ognisk przerzutowych w węzłach chłonnych pachowych (pN3a).
Od stycznia 1990 roku do grudnia 2015 roku do badania włączono ogółem 130 chorych na raka piersi z zajęciem węzłów chłonnych określonym w czasie operacji na pN3a. Mediana wieku w czasie operacji wynosiła 58 lat (29-85). Większość chorych była w okresie pomenopauzalnym. Mastektomię i operację oszczędzającą wykonano odpowiednio u 69 (53,1%) i 61 (46,9%) chorych. U 29 chorych (22,3%) stosowano chemioterapię neoadjuwantową. Analizę niezależnych czynników prognostycznych, związanych z DFS i OS przeprowadzono przy użyciu wieloczynnikowego modelu proporcjonalnych hazardów Coxa.
Po okresie obserwacji z medianą 6,4 roku (zakres od 0,87 do 25 lat) u 2 chorych stwierdzono nawrót miejscowy, u 59 przerzuty odległe (u 1 chorej wraz z nawrotem miejscowym), a 52 chore zmarły. Wskaźniki 5-letniego przeżycia wolnego od choroby (DFS) i przeżycia całkowitego (OS) wyniosły odpowiednio 61,8% i 71,5%.
W analizie wieloczynnikowej wykazano, że stopień zajęcia węzłów chłonnych pN3a po chemioterapii neoadjuwantowej (ypN3a) wiązał się statystycznie istotnie ze zwiększeniem ryzyka nawrotu choroby (HR 1,92, p=0,02) i zgonu (HR 2,05, p=0,029). Brak ekspresji receptora progesteronowego (progesterone receptor, PR) był cechą guza nowotworowego, która w najsilniejszy sposób wiązała się z pogorszeniem rokowania, zarówno w odniesieniu do nawrotu choroby (HR 2,55, p <0,001) jak i zgonu (HR 2,23, p=0,019). Wysoka wartość wskaźnika Ki-67 (≥20%) statystycznie istotnie wiązała się ze skróceniem OS (HR 2,03, p=0,027), jednak bez wpływu DFS.
Podsumowując stwierdzono, że pomimo ograniczeń, takich jak niewielka liczebność badanej grupy oraz retrospektywny charakter badania, uzyskano interesujące dane dotyczące codziennej praktyki klinicznej oraz rokowania u chorych na raka piersi pN3a. Wyniki badania pokazują, że stopień zajęcia węzłów chłonnych ypN3a, brak ekspresji PR oraz wskaźnik Ki-67 ≥20% niekorzystnie wpływają na długookresowe wyniki leczenia chorych na raka piersi z zajęciem węzłów chłonnych stopnia pN3a.
